From grapatu (“to staple”) + gailu (“device”).
grapagailu inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | grapagailu | grapagailua | grapagailuak |
ergative | grapagailuk | grapagailuak | grapagailuek |
dative | grapagailuri | grapagailuari | grapagailuei |
genitive | grapagailuren | grapagailuaren | grapagailuen |
comitative | grapagailurekin | grapagailuarekin | grapagailuekin |
causative | grapagailurengatik | grapagailuarengatik | grapagailuengatik |
benefactive | grapagailurentzat | grapagailuarentzat | grapagailuentzat |
instrumental | grapagailuz | grapagailuaz | grapagailuez |
inessive | grapagailutan | grapagailuan | grapagailuetan |
locative | grapagailutako | grapagailuko | grapagailuetako |
allative | grapagailutara | grapagailura | grapagailuetara |
terminative | grapagailutaraino | grapagailuraino | grapagailuetaraino |
directive | grapagailutarantz | grapagailurantz | grapagailuetarantz |
destinative | grapagailutarako | grapagailurako | grapagailuetarako |
ablative | grapagailutatik | grapagailutik | grapagailuetatik |
partitive | grapagailurik | — | — |
prolative | grapagailutzat | — | — |