From k- + rzecz + -ny, from Proto-Slavic *rěčь (“speech”).
grzeczny (comparative grzeczniejszy, superlative najgrzeczniejszy, derived adverb grzecznie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | grzeczny | grzeczna | grzeczne | grzeczni | grzeczne | |
genitive | grzecznego | grzecznej | grzecznego | grzecznych | ||
dative | grzecznemu | grzecznej | grzecznemu | grzecznym | ||
accusative | grzecznego | grzeczny | grzeczną | grzeczne | grzecznych | grzeczne |
instrumental | grzecznym | grzeczną | grzecznym | grzecznymi | ||
locative | grzecznym | grzecznej | grzecznym | grzecznych |