From Old Norse háttr, from Proto-Germanic *hahtuz.
háttur m (genitive singular háttar, plural hættir or háttir)
m26 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | háttur | hátturin | hættir | hættirnir |
accusative | hátt | háttin | hættir | hættirnar |
dative | hátti | háttinum | háttum | háttunum |
genitive | háttar | háttarins | hátta | háttanna |
m12 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | háttur | hátturin | háttir | háttirnir |
accusative | hátt | háttin | háttir | háttirnar |
dative | hátti | háttinum | háttum | háttunum |
genitive | háttar | háttarins | hátta | háttanna |
From Old Norse háttr, from Proto-Germanic *hahtuz.
háttur m (genitive singular háttar, nominative plural hættir)