höfða (weak verb, third-person singular past indicative höfðaði, supine höfðað)
| infinitive (nafnháttur) |
að höfða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
höfðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
höfðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég höfða | við höfðum | present (nútíð) |
ég höfði | við höfðum |
| þú höfðar | þið höfðið | þú höfðir | þið höfðið | ||
| hann, hún, það höfðar | þeir, þær, þau höfða | hann, hún, það höfði | þeir, þær, þau höfði | ||
| past (þátíð) |
ég höfðaði | við höfðuðum | past (þátíð) |
ég höfðaði | við höfðuðum |
| þú höfðaðir | þið höfðuðuð | þú höfðaðir | þið höfðuðuð | ||
| hann, hún, það höfðaði | þeir, þær, þau höfðuðu | hann, hún, það höfðaði | þeir, þær, þau höfðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
höfða (þú) | höfðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| höfðaðu | höfðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að höfðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
höfðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
höfðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég höfðast | við höfðumst | present (nútíð) |
ég höfðist | við höfðumst |
| þú höfðast | þið höfðist | þú höfðist | þið höfðist | ||
| hann, hún, það höfðast | þeir, þær, þau höfðast | hann, hún, það höfðist | þeir, þær, þau höfðist | ||
| past (þátíð) |
ég höfðaðist | við höfðuðumst | past (þátíð) |
ég höfðaðist | við höfðuðumst |
| þú höfðaðist | þið höfðuðust | þú höfðaðist | þið höfðuðust | ||
| hann, hún, það höfðaðist | þeir, þær, þau höfðuðust | hann, hún, það höfðaðist | þeir, þær, þau höfðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
höfðast (þú) | höfðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| höfðastu | höfðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
höfðaður | höfðuð | höfðað | höfðaðir | höfðaðar | höfðuð | |
| accusative (þolfall) |
höfðaðan | höfðaða | höfðað | höfðaða | höfðaðar | höfðuð | |
| dative (þágufall) |
höfðuðum | höfðaðri | höfðuðu | höfðuðum | höfðuðum | höfðuðum | |
| genitive (eignarfall) |
höfðaðs | höfðaðrar | höfðaðs | höfðaðra | höfðaðra | höfðaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
höfðaði | höfðaða | höfðaða | höfðuðu | höfðuðu | höfðuðu | |
| accusative (þolfall) |
höfðaða | höfðuðu | höfðaða | höfðuðu | höfðuðu | höfðuðu | |
| dative (þágufall) |
höfðaða | höfðuðu | höfðaða | höfðuðu | höfðuðu | höfðuðu | |
| genitive (eignarfall) |
höfðaða | höfðuðu | höfðaða | höfðuðu | höfðuðu | höfðuðu | |