Irregularly from *hengätä (see henkiä); if of descriptive nature, this would also explain the change e > ö.
hönkä
Inflection of hönkä (Kotus type 10*G/koira, nk-ng gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | hönkä | höngät | ||
genitive | höngän | hönkien | ||
partitive | hönkää | hönkiä | ||
illative | hönkään | hönkiin | ||
singular | plural | |||
nominative | hönkä | höngät | ||
accusative | nom. | hönkä | höngät | |
gen. | höngän | |||
genitive | höngän | hönkien hönkäin rare | ||
partitive | hönkää | hönkiä | ||
inessive | höngässä | höngissä | ||
elative | höngästä | höngistä | ||
illative | hönkään | hönkiin | ||
adessive | höngällä | höngillä | ||
ablative | höngältä | höngiltä | ||
allative | höngälle | höngille | ||
essive | hönkänä | hönkinä | ||
translative | höngäksi | höngiksi | ||
abessive | höngättä | höngittä | ||
instructive | — | höngin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Probably related to Finnish hönkä (“breath”).
hönkä
Declension of hönkä (type 3/koira, nk-ng gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | hönkä | höngät |
genitive | höngän | hönkiin |
partitive | hönkää | hönkiä |
illative | hönkää | hönkii |
inessive | höngääs | höngiis |
elative | höngäst | höngist |
allative | höngälle | höngille |
adessive | höngääl | höngiil |
ablative | höngält | höngilt |
translative | höngäks | höngiks |
essive | hönkännä, hönkään | hönkinnä, hönkiin |
exessive1) | hönkänt | hönkint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |