hagi
From Old Norse hagi, from Proto-Germanic *hagô.
hagi m (genitive singular haga, plural hagar)
m3 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hagi | hagin | hagar | hagarnir |
accusative | haga | hagan | hagar | hagarnar |
dative | haga | haganum | høgum | høgunum |
genitive | haga | hagans | haga | haganna |
From Old Norse hagi, from Proto-Germanic *hagô.
hagi m (genitive singular haga, nominative plural hagar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hagi | haginn | hagar | hagarnir |
accusative | haga | hagann | haga | hagana |
dative | haga | haganum | högum | högunum |
genitive | haga | hagans | haga | haganna |
hagi
hagi m
From Proto-Germanic *hagô.
hagi m (genitive haga)
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hagi | haginn | hagar | hagarnir |
accusative | haga | hagann | haga | hagana |
dative | haga | haganum | hǫgum | hǫgunum |
genitive | haga | hagans | haga | haganna |
hagi