hakim

Hello, you have come here looking for the meaning of the word hakim. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word hakim, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say hakim in singular and plural. Everything you need to know about the word hakim you have here. The definition of the word hakim will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofhakim, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Hakim and hâkim

English

Alternative forms

Etymology 1

From Hindustani حکیم / हकीम (hakīm), from Classical Persian حکیم (hakīm), from Arabic حَكِيم (ḥakīm, “wise, learned”).

Noun

hakim (plural hakims)

  1. (South Asia) A doctor, usually practicing traditional medicine.
    • 1638, Thomas Herbert, Some Yeares Travels, section I:
      The second speaks of naturall Philosophy or Physick, and is studyed by the Hackeams or Physitians […]
    • 1903, GA Henty, With Kitchener in the Soudan:
      I went up to them, and they said, ‘We hear that you are a hakim, who has done great things.’
    • 1924, EM Forster, A Passage to India, Penguin, published 2005, page 28:
      ‘It was his duty to report suspicious characters, and conceivably it was some disreputable hakim who had prowled up from the bazaar.’
    • 1990, Peter Hopkirk, The Great Game, Folio Society, published 2010, page 116:
      The Englishman was to remain there for three weeks, this time posing as a hakeem, secretly observing and noting down everything of significance.

Etymology 2

From Classical Persian حاکم (hākim), from Arabic حَاكِم (ḥākim).

Noun

hakim (plural hakims)

  1. (historical) A judge or governor in Islamic India.

Anagrams

Azerbaijani

Etymology

From Arabic حَاكِم (ḥākim).

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio(file)
  • Hyphenation: ha‧kim

Noun

hakim (definite accusative hakimi, plural hakimlər)

  1. (law) judge
  2. (sports) referee (especially in football)
    Synonyms: həkəm, müsnif
  3. (historical) ruler
    Synonyms: hökmdar, hökmran

Declension

    Declension of hakim
singular plural
nominative hakim
 hakimlər
definite accusative hakimi
 hakimləri
dative hakimə
 hakimlərə
locative hakimdə
 hakimlərdə
ablative hakimdən
 hakimlərdən
definite genitive hakimin
 hakimlərin
    Possessive forms of hakim
nominative
singular plural
mənim (“my”) hakimim hakimlərim
sənin (“your”) hakimin hakimlərin
onun (“his/her/its”) hakimi hakimləri
bizim (“our”) hakimimiz hakimlərimiz
sizin (“your”) hakiminiz hakimləriniz
onların (“their”) hakimi or hakimləri hakimləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) hakimimi hakimlərimi
sənin (“your”) hakimini hakimlərini
onun (“his/her/its”) hakimini hakimlərini
bizim (“our”) hakimimizi hakimlərimizi
sizin (“your”) hakiminizi hakimlərinizi
onların (“their”) hakimini or hakimlərini hakimlərini
dative
singular plural
mənim (“my”) hakimimə hakimlərimə
sənin (“your”) hakiminə hakimlərinə
onun (“his/her/its”) hakiminə hakimlərinə
bizim (“our”) hakimimizə hakimlərimizə
sizin (“your”) hakiminizə hakimlərinizə
onların (“their”) hakiminə or hakimlərinə hakimlərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) hakimimdə hakimlərimdə
sənin (“your”) hakimində hakimlərində
onun (“his/her/its”) hakimində hakimlərində
bizim (“our”) hakimimizdə hakimlərimizdə
sizin (“your”) hakiminizdə hakimlərinizdə
onların (“their”) hakimində or hakimlərində hakimlərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) hakimimdən hakimlərimdən
sənin (“your”) hakimindən hakimlərindən
onun (“his/her/its”) hakimindən hakimlərindən
bizim (“our”) hakimimizdən hakimlərimizdən
sizin (“your”) hakiminizdən hakimlərinizdən
onların (“their”) hakimindən or hakimlərindən hakimlərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) hakimimin hakimlərimin
sənin (“your”) hakiminin hakimlərinin
onun (“his/her/its”) hakiminin hakimlərinin
bizim (“our”) hakimimizin hakimlərimizin
sizin (“your”) hakiminizin hakimlərinizin
onların (“their”) hakiminin or hakimlərinin hakimlərinin

Adjective

hakim

  1. ruling, reigning
    hakim partiya ― ruling party
    hakim ideologiya ― ruling ideology

Related terms

Indonesian

Etymology

From Malay hakim, from Classical Malay hakim, from Arabic حَاكِم (ḥākim).

Pronunciation

Noun

hakim (plural hakim-hakim, first-person possessive hakimku, second-person possessive hakimmu, third-person possessive hakimnya)

  1. judge
    Synonyms: pengadil, magistrat
    Barangsiapa meniru atau memalsukan uang kertas, dan barangsiapa mengeluarkan dengan sengaja atau menyimpan uang kertas tiruan atau uang kertas yang dipalsukan, akan dituntut dimuka hakim.
    Whoever imitates or falsifies banknotes, and whoever releases them deliberately or keeps falsified banknotes, will be prosecuted before the judge.
  2. court
    Synonym: pengadilan
  3. jury, judge (in a competition)
    Synonyms: juri, penilai

Derived terms

Related terms

References

Ladino

Etymology

From Arabic حَاكِم (ḥākim). Doublet of haham.

Noun

hakim m (Latin spelling)

  1. judge

Malay

Malay Wikipedia has an article on:
Wikipedia ms

Etymology

From Arabic حَاكِم (ḥākim).

Noun

hakim

  1. judge (public judicial official)

Descendants

  • Indonesian: hakim

Further reading

Serbo-Croatian

Alternative forms

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish حاكم (hakim), from Arabic حَاكِم (ḥākim).

Pronunciation

  • IPA(key): /xǎkim/
  • Hyphenation: ha‧kim

Noun

hákim m (Cyrillic spelling ха́ким)

  1. (regional) a wise man
  2. (regional) judge

Declension

Declension of hakim
singular plural
nominative hakim hakimi
genitive hakima hakima
dative hakimu hakimima
accusative hakima hakime
vocative hakime hakimi
locative hakimu hakimima
instrumental hakimom hakimima

References

  • “hakim” in Hrvatski jezični portal
  • Škaljić, Abdulah (1966) Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku, Sarajevo: Svjetlost, page 302

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish حكیم (hakim), from Arabic حَكِيم (ḥakīm, “wise”).

Pronunciation

Adjective

hakim

  1. wise
    Synonym: bilge

Synonyms

Noun

hakim (definite accusative hakimi, plural hakimler)

  1. sage, wise man
  2. philosopher

Declension

Inflection
Nominative hakim
Definite accusative hakimi
Singular Plural
Nominative hakim hakimler
Definite accusative hakimi hakimleri
Dative hakime hakimlere
Locative hakimde hakimlerde
Ablative hakimden hakimlerden
Genitive hakimin hakimlerin

Synonyms

See also

Uzbek

Etymology

From Arabic حَكِيم (ḥakīm).

Noun

hakim (plural hakimlar)

  1. (medicine) doctor
Wikious
Boobota
Sagapedia