hammas (“tooth”) + arst (“doctor”)
hambaarst (genitive hambaarsti, partitive hambaarsti)
Declension of hambaarst (ÕS type 22e/riik, length gradation) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | hambaarst | hambaarstid | |
accusative | nom. | ||
gen. | hambaarsti | ||
genitive | hambaarstide | ||
partitive | hambaarsti | hambaarste hambaarstisid | |
illative | hambaarsti hambaarstisse |
hambaarstidesse hambaarstesse | |
inessive | hambaarstis | hambaarstides hambaarstes | |
elative | hambaarstist | hambaarstidest hambaarstest | |
allative | hambaarstile | hambaarstidele hambaarstele | |
adessive | hambaarstil | hambaarstidel hambaarstel | |
ablative | hambaarstilt | hambaarstidelt hambaarstelt | |
translative | hambaarstiks | hambaarstideks hambaarsteks | |
terminative | hambaarstini | hambaarstideni | |
essive | hambaarstina | hambaarstidena | |
abessive | hambaarstita | hambaarstideta | |
comitative | hambaarstiga | hambaarstidega |