Inherited from Ottoman Turkish حمیت (hamiyet), from Arabic حميّة (ḥamiyya).
hamiyet (definite accusative hamiyeti, plural hamiyetler)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | hamiyet | |
Definite accusative | hamiyeti | |
Singular | Plural | |
Nominative | hamiyet | hamiyetler |
Definite accusative | hamiyeti | hamiyetleri |
Dative | hamiyete | hamiyetlere |
Locative | hamiyette | hamiyetlerde |
Ablative | hamiyetten | hamiyetlerden |
Genitive | hamiyetin | hamiyetlerin |