hara

Hello, you have come here looking for the meaning of the word hara. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word hara, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say hara in singular and plural. Everything you need to know about the word hara you have here. The definition of the word hara will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofhara, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic һара
Abjad هارا

Etymology 1

Pronunciation

Adverb

hara

  1. where, what place
    Bura haradır?What place is this?
    Sən indi haradasan?What place are you at now?
    Onlar haraya qaçırlar?What place are they running to?
    Bu kitabın axı harası pisdir?But, where is this book bad? (literally, “what place of it is bad?”)
  2. (colloquial) whereto, to what place
    Synonym: haraya
    Hara gedirsən?Where are you going?
Declension
    Declension of hara
singular plural
nominative hara
haralar
definite accusative haranı
haraları
dative haraya
haralara
locative harada
haralarda
ablative haradan
haralardan
definite genitive haranın
haraların
    Possessive forms of hara
nominative
singular plural
mənim (my) haram haralarım
sənin (your) haran haraların
onun (his/her/its) harası haraları
bizim (our) haramız haralarımız
sizin (your) haranız haralarınız
onların (their) harası or haraları haraları
accusative
singular plural
mənim (my) haramı haralarımı
sənin (your) haranı haralarını
onun (his/her/its) harasını haralarını
bizim (our) haramızı haralarımızı
sizin (your) haranızı haralarınızı
onların (their) harasını or haralarını haralarını
dative
singular plural
mənim (my) harama haralarıma
sənin (your) harana haralarına
onun (his/her/its) harasına haralarına
bizim (our) haramıza haralarımıza
sizin (your) haranıza haralarınıza
onların (their) harasına or haralarına haralarına
locative
singular plural
mənim (my) haramda haralarımda
sənin (your) haranda haralarında
onun (his/her/its) harasında haralarında
bizim (our) haramızda haralarımızda
sizin (your) haranızda haralarınızda
onların (their) harasında or haralarında haralarında
ablative
singular plural
mənim (my) haramdan haralarımdan
sənin (your) harandan haralarından
onun (his/her/its) harasından haralarından
bizim (our) haramızdan haralarımızdan
sizin (your) haranızdan haralarınızdan
onların (their) harasından or haralarından haralarından
genitive
singular plural
mənim (my) haramın haralarımın
sənin (your) haranın haralarının
onun (his/her/its) harasının haralarının
bizim (our) haramızın haralarımızın
sizin (your) haranızın haralarınızın
onların (their) harasının or haralarının haralarının
Derived terms

See also

  • bura (here, this place)
  • ora (there, that place place)

Etymology 2

From elision of haraya, dative singular of hara.

Pronunciation

Adverb

hara

  1. (colloquial) whither, to what place
    Hara gedirsən?Where are you going?

Cebuano

Etymology

From hari.

Noun

hara

  1. a queen

Faroese

hara
harur

Etymology

Borrowed from Danish hare, from the East Norse reflex of Proto-Germanic *hasô.

Pronunciation

Noun

hara f (genitive singular haru, plural harur)

  1. hare (Lepus)

Declension

Declension of hara
f1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative hara haran harur harurnar
accusative haru haruna harur harurnar
dative haru haruni harum harunum
genitive haru harunnar hara haranna

Derived terms

Related terms

Finnish

Etymology

From Proto-Finnic *hara (forked tool). Related to Estonian haru, Karelian hara, Veps aro, and more distantly to Northern Sami suorri.

Pronunciation

Noun

hara

  1. fork hoe, hand hoe, hand cultivator
  2. Synonym of naara
  3. (dialectal) harrow
    Synonyms: äes, karhi
  4. (rare) Synonym of kultivaattori (cultivator)

Declension

Inflection of hara (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative hara harat
genitive haran harojen
partitive haraa haroja
illative haraan haroihin
singular plural
nominative hara harat
accusative nom. hara harat
gen. haran
genitive haran harojen
harainrare
partitive haraa haroja
inessive harassa haroissa
elative harasta haroista
illative haraan haroihin
adessive haralla haroilla
ablative haralta haroilta
allative haralle haroille
essive harana haroina
translative haraksi haroiksi
abessive haratta haroitta
instructive haroin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of hara (Kotus type 9/kala, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative harani harani
accusative nom. harani harani
gen. harani
genitive harani harojeni
harainirare
partitive haraani harojani
inessive harassani haroissani
elative harastani haroistani
illative haraani haroihini
adessive harallani haroillani
ablative haraltani haroiltani
allative haralleni haroilleni
essive haranani haroinani
translative harakseni haroikseni
abessive harattani haroittani
instructive
comitative haroineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative harasi harasi
accusative nom. harasi harasi
gen. harasi
genitive harasi harojesi
haraisirare
partitive haraasi harojasi
inessive harassasi haroissasi
elative harastasi haroistasi
illative haraasi haroihisi
adessive harallasi haroillasi
ablative haraltasi haroiltasi
allative harallesi haroillesi
essive haranasi haroinasi
translative haraksesi haroiksesi
abessive harattasi haroittasi
instructive
comitative haroinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative haramme haramme
accusative nom. haramme haramme
gen. haramme
genitive haramme harojemme
haraimmerare
partitive haraamme harojamme
inessive harassamme haroissamme
elative harastamme haroistamme
illative haraamme haroihimme
adessive harallamme haroillamme
ablative haraltamme haroiltamme
allative harallemme haroillemme
essive haranamme haroinamme
translative haraksemme haroiksemme
abessive harattamme haroittamme
instructive
comitative haroinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative haranne haranne
accusative nom. haranne haranne
gen. haranne
genitive haranne harojenne
harainnerare
partitive haraanne harojanne
inessive harassanne haroissanne
elative harastanne haroistanne
illative haraanne haroihinne
adessive harallanne haroillanne
ablative haraltanne haroiltanne
allative harallenne haroillenne
essive harananne haroinanne
translative haraksenne haroiksenne
abessive harattanne haroittanne
instructive
comitative haroinenne
third-person possessor
singular plural
nominative haransa haransa
accusative nom. haransa haransa
gen. haransa
genitive haransa harojensa
harainsarare
partitive haraansa harojaan
harojansa
inessive harassaan
harassansa
haroissaan
haroissansa
elative harastaan
harastansa
haroistaan
haroistansa
illative haraansa haroihinsa
adessive harallaan
harallansa
haroillaan
haroillansa
ablative haraltaan
haraltansa
haroiltaan
haroiltansa
allative haralleen
harallensa
haroilleen
haroillensa
essive haranaan
haranansa
haroinaan
haroinansa
translative harakseen
haraksensa
haroikseen
haroiksensa
abessive harattaan
harattansa
haroittaan
haroittansa
instructive
comitative haroineen
haroinensa

Derived terms

compounds

Further reading

Anagrams

Indonesian

Indonesian Wikipedia has an article on:
Wikipedia id

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈha.ra/
  • Rhymes: -ra, -a
  • Hyphenation: ha‧ra

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

hara (plural hara-hara, first-person possessive haraku, second-person possessive haramu, third-person possessive haranya)

  1. (zoology) Osteochilus melanopleura.

Etymology 2

Learned borrowing from Old Javanese ara, hara, hāra, āhāra (food), from Sanskrit आहार (āhāra, food).

Noun

hara (plural hara-hara, first-person possessive haraku, second-person possessive haramu, third-person possessive haranya)

  1. nutrient
    Synonym: nutrien

Further reading

Irish

Noun

hara

  1. h-prothesized form of ara

Japanese

Romanization

hara

  1. Rōmaji transcription of はら

Latin

Etymology

Unknown.

Pronunciation

Noun

hara f (genitive harae); first declension

  1. An animal pen.
  2. A chicken coop.
  3. A pigsty.

Declension

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative hara harae
Genitive harae harārum
Dative harae harīs
Accusative haram harās
Ablative harā harīs
Vocative hara harae

References

  • hara”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • hara in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  1. ^ De Vaan, Michiel (2008) Etymological Dictionary of Latin and the other Italic Languages (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 7)‎, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Maori

Etymology

From Proto-Polynesian *sala (cognate with Hawaiian hala), from Proto-Malayo-Polynesian *salaq (compare with Malay salah).

Verb

hara

  1. to be in violation of a tapu
  2. to transgress
  3. to commit a sin
  4. to violate the law
  5. to offend

Usage notes

In traditional society the word was used primarily for an offence from the violation of tapu. With the introduction of Christianity, the meaning widened to include sin and deliberate offending, and then offending in violation of rules, regulations and the law.

Noun

hara

  1. sin
  2. foul
  3. crime, offence, transgression, wrongdoing
  4. gaffe
  5. infringement
  6. fault
  7. problem

References

  • hara” in John C. Moorfield, Te Aka: Maori–English, English–Maori Dictionary and Index, 3rd edition, Longman/Pearson Education New Zealand, 2011, →ISBN.

Middle English

Noun

hara

  1. Alternative form of hare (hare)

Northern Ohlone

Etymology

Compare Southern Ohlone hara (to give).

Adjective

hara

  1. to give
    haray kiš
    give me (imperative)

References

María de los Angeles Colós, José Guzman, and John Peabody Harrington (1930s) Chochenyo Field Notes (Survey of California and Other Indian Langauges)‎, Unpublished

Old English

Etymology

From Proto-West Germanic *hasō ~ *haʀ-, from the voiced Verner alternant of Proto-Germanic *hasô. Cognate with Old Frisian hasa, Old Saxon haso, Old Dutch *haso, Old High German haso, Old Norse heri.

Pronunciation

Noun

hara m

  1. rabbit, hare

Declension

Descendants

  • Middle English: hare

Old Javanese

Alternative forms

Pronunciation

Etymology 1

Particle

hara

  1. emphatic particle in address

Etymology 2

Inherited from Proto-Malayo-Polynesian *qaʀa.

Noun

hara

  1. Ficus

Etymology 3

Noun

hara

  1. Alternative spelling of āhāra (food)

Further reading

  • P. J. Zoetmulder (1982) Old Javanese-English dictionary, 's-Gravenhage: M. Nijhoff, →ISBN, →OCLC

Oromo

Pronunciation

Noun

hara

  1. lake

Pali

Alternative forms

Verb

hara

  1. imperative active second-person singular of harati (to take away)

Swahili

Etymology

Possibly from Arabic خ ر ء (ḵ-r-ʔ, to defecate). Compare Arabic خراء.

Pronunciation

  • (file)

Verb

-hara (infinitive kuhara)

  1. to defecate

Conjugation

Conjugation of -hara
Positive present -nahara
Subjunctive -hare
Negative -hari
Imperative singular hara
Infinitives
Positive kuhara
Negative kutohara
Imperatives
Singular hara
Plural hareni
Tensed forms
Habitual huhara
Positive past positive subject concord + -lihara
Negative past negative subject concord + -kuhara
Positive present (positive subject concord + -nahara)
Singular Plural
1st person ninahara/nahara tunahara
2nd person unahara mnahara
3rd person m-wa(I/II) anahara wanahara
other classes positive subject concord + -nahara
Negative present (negative subject concord + -hari)
Singular Plural
1st person sihari hatuhari
2nd person huhari hamhari
3rd person m-wa(I/II) hahari hawahari
other classes negative subject concord + -hari
Positive future positive subject concord + -tahara
Negative future negative subject concord + -tahara
Positive subjunctive (positive subject concord + -hare)
Singular Plural
1st person nihare tuhare
2nd person uhare mhare
3rd person m-wa(I/II) ahare wahare
other classes positive subject concord + -hare
Negative subjunctive positive subject concord + -sihare
Positive present conditional positive subject concord + -ngehara
Negative present conditional positive subject concord + -singehara
Positive past conditional positive subject concord + -ngalihara
Negative past conditional positive subject concord + -singalihara
Gnomic (positive subject concord + -ahara)
Singular Plural
1st person nahara twahara
2nd person wahara mwahara
3rd person m-wa(I/II) ahara wahara
m-mi(III/IV) wahara yahara
ji-ma(V/VI) lahara yahara
ki-vi(VII/VIII) chahara vyahara
n(IX/X) yahara zahara
u(XI) wahara see n(X) or ma(VI) class
ku(XV/XVII) kwahara
pa(XVI) pahara
mu(XVIII) mwahara
Perfect positive subject concord + -mehara
"Already" positive subject concord + -meshahara
"Not yet" negative subject concord + -jahara
"If/When" positive subject concord + -kihara
"If not" positive subject concord + -sipohara
Consecutive kahara / positive subject concord + -kahara
Consecutive subjunctive positive subject concord + -kahare
Object concord (indicative positive)
Singular Plural
1st person -nihara -tuhara
2nd person -kuhara -wahara/-kuhareni/-wahareni
3rd person m-wa(I/II) -mhara -wahara
m-mi(III/IV) -uhara -ihara
ji-ma(V/VI) -lihara -yahara
ki-vi(VII/VIII) -kihara -vihara
n(IX/X) -ihara -zihara
u(XI) -uhara see n(X) or ma(VI) class
ku(XV/XVII) -kuhara
pa(XVI) -pahara
mu(XVIII) -muhara
Reflexive -jihara
Relative forms
General positive (positive subject concord + (object concord) + -hara- + relative marker)
Singular Plural
m-wa(I/II) -haraye -harao
m-mi(III/IV) -harao -harayo
ji-ma(V/VI) -haralo -harayo
ki-vi(VII/VIII) -haracho -haravyo
n(IX/X) -harayo -harazo
u(XI) -harao see n(X) or ma(VI) class
ku(XV/XVII) -harako
pa(XVI) -harapo
mu(XVIII) -haramo
Other forms (subject concord + tense marker + relative marker + (object concord) + -hara)
Singular Plural
m-wa(I/II) -yehara -ohara
m-mi(III/IV) -ohara -yohara
ji-ma(V/VI) -lohara -yohara
ki-vi(VII/VIII) -chohara -vyohara
n(IX/X) -yohara -zohara
u(XI) -ohara see n(X) or ma(VI) class
ku(XV/XVII) -kohara
pa(XVI) -pohara
mu(XVIII) -mohara
Some forms not commonly seen in modern Standard Swahili are absent from the table. See Appendix:Swahili verbs for more information.

Derived terms

Swedish

Etymology

From hare +‎ -a.

Pronunciation

Verb

hara (present harar, preterite harade, supine harat, imperative hara)

  1. to trot; to move in a way that reminds the movement of a hare
    Nu ska jag hara iväg till affären.I'll trot to the store now.

Usage notes

Mostly used with iväg (away, off to).

Conjugation

References

  • The template Template:r:sv:karp does not use the parameter(s):
    1=djurverba_iväg
    Please see Module:checkparams for help with this warning.
    Borin, Lars, Forsberg, Markus, Olsson, Leif-Jöran, Uppström, Jonatan (2012) “The open lexical infrastructure of Språkbanken”, in Proceedings of the Eighth International Conference on Language Resources and Evaluation, Istanbul: ELRA

Thao

Noun

hara

  1. turtle