heiður (“honour”) + -s- (“'s”) + limur (“member”)
heiðurslimur m (genitive singular heiðurslimar, plural heiðurslimir)
m12 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | heiðurslimur | heiðurslimurin | heiðurslimir | heiðurslimirnir |
accusative | heiðurslim | heiðurslimin | heiðurslimir | heiðurslimirnar |
dative | heiðurslimi | heiðursliminum | heiðurslimum | heiðurslimunum |
genitive | heiðurslimar | heiðurslimarins | heiðurslima | heiðurslimanna |