From heili (“brain”) + fruma (“cell”).
heilafruma f (genitive singular heilafrumu, nominative plural heilafrumur)
f-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | heilafruma | heilafruman | heilafrumur | heilafrumurnar |
accusative | heilafrumu | heilafrumuna | heilafrumur | heilafrumurnar |
dative | heilafrumu | heilafrumunni | heilafrumum | heilafrumunum |
genitive | heilafrumu | heilafrumunnar | heilafruma/heilafrumna | heilafrumanna/heilafrumnanna |