From Old Norse heimta, from Proto-Germanic *haimatjaną.
heimta (third person singular past indicative heimtaði, third person plural past indicative heimtaðu, supine heimtað)
Conjugation of heimta (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | heimta | |
supine | heimtað | |
participle (a6)1 | heimtandi | heimtaður |
present | past | |
first singular | heimti | heimtaði |
second singular | heimtar | heimtaði |
third singular | heimtar | heimtaði |
plural | heimta | heimtaðu |
imperative | ||
singular | heimta! | |
plural | heimtið! | |
1Only the past participle being declined. |
From the Old Norse heimta, from Proto-Germanic *haimatjaną, cognate with the Swedish hämta, Norwegian hente, Scots hent (“to gather, collect, glean”), French hanter, English haunt.
heimta (weak verb, third-person singular past indicative heimti, supine heimt)
infinitive (nafnháttur) |
að heimta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
heimt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heimtandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég heimti | við heimtum | present (nútíð) |
ég heimti | við heimtum |
þú heimtir | þið heimtið | þú heimtir | þið heimtið | ||
hann, hún, það heimtir | þeir, þær, þau heimta | hann, hún, það heimti | þeir, þær, þau heimti | ||
past (þátíð) |
ég heimti | við heimtum | past (þátíð) |
ég heimti | við heimtum |
þú heimtir | þið heimtuð | þú heimtir | þið heimtuð | ||
hann, hún, það heimti | þeir, þær, þau heimtu | hann, hún, það heimti | þeir, þær, þau heimtu | ||
imperative (boðháttur) |
heimt (þú) | heimtið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
heimtu | heimtiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að heimtast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
heimst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heimtandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég heimtist | við heimtumst | present (nútíð) |
ég heimtist | við heimtumst |
þú heimtist | þið heimtist | þú heimtist | þið heimtist | ||
hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtast | hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtist | ||
past (þátíð) |
ég heimtist | við heimtumst | past (þátíð) |
ég heimtist | við heimtumst |
þú heimtist | þið heimtust | þú heimtist | þið heimtust | ||
hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtust | hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtust | ||
imperative (boðháttur) |
heimst (þú) | heimtist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
heimstu | heimtisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
heimtur | heimt | heimt | heimtir | heimtar | heimt | |
accusative (þolfall) |
heimtan | heimta | heimt | heimta | heimtar | heimt | |
dative (þágufall) |
heimtum | heimtri | heimtu | heimtum | heimtum | heimtum | |
genitive (eignarfall) |
heimts | heimtrar | heimts | heimtra | heimtra | heimtra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
heimti | heimta | heimta | heimtu | heimtu | heimtu | |
accusative (þolfall) |
heimta | heimtu | heimta | heimtu | heimtu | heimtu | |
dative (þágufall) |
heimta | heimtu | heimta | heimtu | heimtu | heimtu | |
genitive (eignarfall) |
heimta | heimtu | heimta | heimtu | heimtu | heimtu |
heimta (weak verb, third-person singular past indicative heimtaði, supine heimtað)
infinitive (nafnháttur) |
að heimta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
heimtað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heimtandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég heimta | við heimtum | present (nútíð) |
ég heimti | við heimtum |
þú heimtar | þið heimtið | þú heimtir | þið heimtið | ||
hann, hún, það heimtar | þeir, þær, þau heimta | hann, hún, það heimti | þeir, þær, þau heimti | ||
past (þátíð) |
ég heimtaði | við heimtuðum | past (þátíð) |
ég heimtaði | við heimtuðum |
þú heimtaðir | þið heimtuðuð | þú heimtaðir | þið heimtuðuð | ||
hann, hún, það heimtaði | þeir, þær, þau heimtuðu | hann, hún, það heimtaði | þeir, þær, þau heimtuðu | ||
imperative (boðháttur) |
heimta (þú) | heimtið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
heimtaðu | heimtiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að heimtast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
heimtast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
heimtandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég heimtast | við heimtumst | present (nútíð) |
ég heimtist | við heimtumst |
þú heimtast | þið heimtist | þú heimtist | þið heimtist | ||
hann, hún, það heimtast | þeir, þær, þau heimtast | hann, hún, það heimtist | þeir, þær, þau heimtist | ||
past (þátíð) |
ég heimtaðist | við heimtuðumst | past (þátíð) |
ég heimtaðist | við heimtuðumst |
þú heimtaðist | þið heimtuðust | þú heimtaðist | þið heimtuðust | ||
hann, hún, það heimtaðist | þeir, þær, þau heimtuðust | hann, hún, það heimtaðist | þeir, þær, þau heimtuðust | ||
imperative (boðháttur) |
heimtast (þú) | heimtist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
heimtastu | heimtisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
heimtaður | heimtuð | heimtað | heimtaðir | heimtaðar | heimtuð | |
accusative (þolfall) |
heimtaðan | heimtaða | heimtað | heimtaða | heimtaðar | heimtuð | |
dative (þágufall) |
heimtuðum | heimtaðri | heimtuðu | heimtuðum | heimtuðum | heimtuðum | |
genitive (eignarfall) |
heimtaðs | heimtaðrar | heimtaðs | heimtaðra | heimtaðra | heimtaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
heimtaði | heimtaða | heimtaða | heimtuðu | heimtuðu | heimtuðu | |
accusative (þolfall) |
heimtaða | heimtuðu | heimtaða | heimtuðu | heimtuðu | heimtuðu | |
dative (þágufall) |
heimtaða | heimtuðu | heimtaða | heimtuðu | heimtuðu | heimtuðu | |
genitive (eignarfall) |
heimtaða | heimtuðu | heimtaða | heimtuðu | heimtuðu | heimtuðu |