From hertogi (“duke”) + -dæmi (“-dom”).
hertogadæmi n (genitive singular hertogadæmis, nominative plural hertogadæmi)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hertogadæmi | hertogadæmið | hertogadæmi | hertogadæmin |
accusative | hertogadæmi | hertogadæmið | hertogadæmi | hertogadæmin |
dative | hertogadæmi | hertogadæminu | hertogadæmum | hertogadæmunum |
genitive | hertogadæmis | hertogadæmisins | hertogadæma | hertogadæmanna |