hertogi m (genitive singular hertoga, plural hertogar)
Declension of hertogi | ||||
---|---|---|---|---|
m1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hertogi | hertogin | hertogar | hertogarnir |
accusative | hertoga | hertogan | hertogar | hertogarnar |
dative | hertoga | hertoganum | hertogum | hertogunum |
genitive | hertoga | hertogans | hertoga | hertoganna |
hertogi m (genitive singular hertoga, nominative plural hertogar)
m-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hertogi | hertoginn | hertogar | hertogarnir |
accusative | hertoga | hertogann | hertoga | hertogana |
dative | hertoga | hertoganum | hertogum | hertogunum |
genitive | hertoga | hertogans | hertoga | hertoganna |
Likely borrowed from Middle Low German hertôge, from Old Saxon heritogo, from Proto-West Germanic *harjatogō.
masculine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hertogi | hertoginn | hertogar | hertogarnir |
accusative | hertoga | hertogann | hertoga | hertogana |
dative | hertoga | hertoganum | hertogum | hertogunum |
genitive | hertoga | hertogans | hertoga | hertoganna |