Borrowed from French hydronyme.
hidronim n (plural hidronime)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) hidronim | hidronimul | (niște) hidronime | hidronimele |
genitive/dative | (unui) hidronim | hidronimului | (unor) hidronime | hidronimelor |
vocative | hidronimule | hidronimelor |
hidrònīm m (Cyrillic spelling хидро̀нӣм)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | hidronim | hidronimi |
genitive | hidronima | hidronima |
dative | hidronimu | hidronimima |
accusative | hidronim | hidronime |
vocative | hidronimu | hidronimi |
locative | hidronimu | hidronimima |
instrumental | hidronimom | hidronimima |
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
hidroním m
Masculine inan., hard o-stem | |||
---|---|---|---|
nom. sing. | hidronim | ||
gen. sing. | hidronima | ||
singular | dual | plural | |
nominative (imenovȃlnik) |
hidronim | hidronima | hidronimi |
genitive (rodȋlnik) |
hidronima | hidronimov | hidronimov |
dative (dajȃlnik) |
hidronimu | hidronimoma | hidronimom |
accusative (tožȋlnik) |
hidronim | hidronima | hidronime |
locative (mẹ̑stnik) |
hidronimu | hidronimih | hidronimih |
instrumental (orọ̑dnik) |
hidronimom | hidronimoma | hidronimi |