hil

Hello, you have come here looking for the meaning of the word hil. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word hil, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say hil in singular and plural. Everything you need to know about the word hil you have here. The definition of the word hil will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofhil, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Hil, HIL, hil', and гіль

Translingual

Symbol

hil

  1. (international standards) ISO 639-2 & ISO 639-3 language code for Hiligaynon.

See also

Azerbaijani

Other scripts
Cyrillic һил
Abjad
Azerbaijani Wikipedia has an article on:
Wikipedia az

Etymology

From Persian هل (hel).

Pronunciation

  • Audio:(file)

Noun

hil (definite accusative hili, plural hillər)

  1. cardamom

Declension

    Declension of hil
singular plural
nominative hil
 hillər
definite accusative hili
 hilləri
dative hilə
 hillərə
locative hildə
 hillərdə
ablative hildən
 hillərdən
definite genitive hilin
 hillərin
    Possessive forms of hil
nominative
singular plural
mənim (“my”) hilim hillərim
sənin (“your”) hilin hillərin
onun (“his/her/its”) hili hilləri
bizim (“our”) hilimiz hillərimiz
sizin (“your”) hiliniz hilləriniz
onların (“their”) hili or hilləri hilləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) hilimi hillərimi
sənin (“your”) hilini hillərini
onun (“his/her/its”) hilini hillərini
bizim (“our”) hilimizi hillərimizi
sizin (“your”) hilinizi hillərinizi
onların (“their”) hilini or hillərini hillərini
dative
singular plural
mənim (“my”) hilimə hillərimə
sənin (“your”) hilinə hillərinə
onun (“his/her/its”) hilinə hillərinə
bizim (“our”) hilimizə hillərimizə
sizin (“your”) hilinizə hillərinizə
onların (“their”) hilinə or hillərinə hillərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) hilimdə hillərimdə
sənin (“your”) hilində hillərində
onun (“his/her/its”) hilində hillərində
bizim (“our”) hilimizdə hillərimizdə
sizin (“your”) hilinizdə hillərinizdə
onların (“their”) hilində or hillərində hillərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) hilimdən hillərimdən
sənin (“your”) hilindən hillərindən
onun (“his/her/its”) hilindən hillərindən
bizim (“our”) hilimizdən hillərimizdən
sizin (“your”) hilinizdən hillərinizdən
onların (“their”) hilindən or hillərindən hillərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) hilimin hillərimin
sənin (“your”) hilinin hillərinin
onun (“his/her/its”) hilinin hillərinin
bizim (“our”) hilimizin hillərimizin
sizin (“your”) hilinizin hillərinizin
onların (“their”) hilinin or hillərinin hillərinin

Basque

Pronunciation

  • IPA(key): (Navarro-Lapurdian) /hil/
  • IPA(key): (Southern) /il/
  • Rhymes: -il
  • Hyphenation: hil

Etymology 1

From Proto-Basque *(h)iLe (“moon, month”).[1]

Noun

hil inan

  1. month (a period into which a year is divided)
Declension
Declension of hil (inanimate, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive hil hila hilak
ergative hilek hilak hilek
dative hili hilari hilei
genitive hilen hilaren hilen
comitative hilekin hilarekin hilekin
causative hilengatik hilarengatik hilengatik
benefactive hilentzat hilarentzat hilentzat
instrumental hilez hilaz hilez
inessive hiletan hilean hiletan
locative hiletako hileko hiletako
allative hiletara hilera hiletara
terminative hiletaraino hileraino hiletaraino
directive hiletarantz hilerantz hiletarantz
destinative hiletarako hilerako hiletarako
ablative hiletatik hiletik hiletatik
partitive hilik — —
prolative hiltzat — —
Derived terms
  • hilabete (“month”) (see there for further derivations)

Etymology 2

Inherited from Proto-Basque *(h)iL.[2]

Adjective

hil (comparative hilago, superlative hilen, excessive hilegi)

  1. deceased
  2. (figurative) faint, tenuous
Declension
Declension of hil (adjective, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive hil hila hilak
ergative hilek hilak hilek
dative hili hilari hilei
genitive hilen hilaren hilen
comitative hilekin hilarekin hilekin
causative hilengatik hilarengatik hilengatik
benefactive hilentzat hilarentzat hilentzat
instrumental hilez hilaz hilez
inessive anim. hilengan hilarengan hilengan
inanim. hiletan hilean hiletan
locative anim. — — —
inanim. hiletako hileko hiletako
allative anim. hilengana hilarengana hilengana
inanim. hiletara hilera hiletara
terminative anim. hilenganaino hilarenganaino hilenganaino
inanim. hiletaraino hileraino hiletaraino
directive anim. hilenganantz hilarenganantz hilenganantz
inanim. hiletarantz hilerantz hiletarantz
destinative anim. hilenganako hilarenganako hilenganako
inanim. hiletarako hilerako hiletarako
ablative anim. hilengandik hilarengandik hilengandik
inanim. hiletatik hiletik hiletatik
partitive hilik — —
prolative hiltzat — —

Noun

hil inan or anim

  1. death
  2. dead person
Declension
Declension of hil (animate and inanimate, ending in consonant)
indefinite singular plural
absolutive hil hila hilak
ergative hilek hilak hilek
dative hili hilari hilei
genitive hilen hilaren hilen
comitative hilekin hilarekin hilekin
causative hilengatik hilarengatik hilengatik
benefactive hilentzat hilarentzat hilentzat
instrumental hilez hilaz hilez
inessive anim. hilengan hilarengan hilengan
inanim. hiletan hilean hiletan
locative anim. — — —
inanim. hiletako hileko hiletako
allative anim. hilengana hilarengana hilengana
inanim. hiletara hilera hiletara
terminative anim. hilenganaino hilarenganaino hilenganaino
inanim. hiletaraino hileraino hiletaraino
directive anim. hilenganantz hilarenganantz hilenganantz
inanim. hiletarantz hilerantz hiletarantz
destinative anim. hilenganako hilarenganako hilenganako
inanim. hiletarako hilerako hiletarako
ablative anim. hilengandik hilarengandik hilengandik
inanim. hiletatik hiletik hiletatik
partitive hilik — —
prolative hiltzat — —
Derived terms

Verb

hil da/du (imperfect participle hiltzen, future participle hilko or hilen, short form hil, verbal noun hiltze)

  1. (intransitive) to die
    Synonym: zendu
  2. (transitive) to kill
  3. (transitive) to murder
    Synonym: erail
Derived terms

References

  1. ^ “*iLe” in Etymological Dictionary of Basque by R. L. Trask, sussex.ac.uk
  2. ^ “hil” in Etymological Dictionary of Basque by R. L. Trask, sussex.ac.uk

Further reading

  • “hil”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], Euskaltzaindia
  • “hil”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005

Cornish

Etymology

From Proto-Brythonic *hil, from Proto-Celtic *sīlom.

Noun

hil m (plural hilyow)

  1. race, ethnicity
    Synonym: agh

Derived terms

Dutch

Alternative forms

Etymology

From Middle Dutch hil, hille, from Old Dutch *hul, hil, ultimately from Proto-Germanic *hulliz (“stone, rock”), from Proto-Indo-European *kl̥Hnís (“top, hill, rock”).

Cognate to English hill, Middle Dutch hulle (“hill”), Low German hull (“hill”), Icelandic hóll (“hill”). Related to holm.

Noun

hil m (plural hillen, diminutive hilletje n)

  1. (archaic) hill, elevation
    Synonyms: heuvel, hoogte

Irish

Adjective

hil

  1. h-prothesized form of il

Middle English

Etymology 1

From Old English hyll, from Proto-Germanic *hulliz (“hill”).

Alternative forms

Pronunciation

Noun

hil (plural hiles)

  1. hill
Descendants
  • English: hill
  • Scots: hill, hull
  • Yola: hele, hile, hill
References

Etymology 2

Noun

hil (plural hiles)

  1. Alternative form of hyl (“mound”)

Etymology 3

Verb

hil (past participle hiled)

  1. Alternative form of hilen (“to cover”)

Old Irish

Adjective

hil

  1. Alternative form of il

Romanian

Etymology

Borrowed from French hile, from Latin hilum.

Noun

hil n (plural hiluri)

  1. hilum

Declension

Declension of hil
singular plural
indefinite articulation definite articulation indefinite articulation definite articulation
nominative/accusative (un) hil hilul (niște) hiluri hilurile
genitive/dative (unui) hil hilului (unor) hiluri hilurilor
vocative hilule hilurilor

Volapük

Noun

hil (nominative plural hils)

  1. heel

Declension

declension of hil
singular plural
nominative hil hils
genitive hila hilas
dative hile hiles
accusative hili hilis
vocative 1 o hil! o hils!
predicative 2 hilu hilus
  • 1 status as a case is disputed
  • 2 in later, non-classical Volapük only

Welsh

Etymology

From Proto-Brythonic *hil, from Proto-Celtic *sīlom (“seed”), from Proto-Indo-European *seh₁- (“to sow”). Cognate with Cornish hil (“race”), Irish síol (“seed; race”), Latin sēmen (“seed”), English sow.

Pronunciation

Noun

hil f (plural hilion, not mutable)

  1. race, ethnicity

Derived terms

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “hil”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies
Wikious
Boobota
Sagapedia