hinkra

Hello, you have come here looking for the meaning of the word hinkra. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word hinkra, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say hinkra in singular and plural. Everything you need to know about the word hinkra you have here. The definition of the word hinkra will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofhinkra, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Verb

hinkra (weak verb, third-person singular past indicative hinkraði, supine hinkrað)

  1. to hold out, to linger, to wait

Conjugation

hinkra — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hinkra
supine
(sagnbót) 		hinkrað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hinkrandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hinkra við hinkrum present
(nútíð) 		ég hinkri við hinkrum
þú hinkrar þið hinkrið þú hinkrir þið hinkrið
hann, hún, það hinkrar þeir, þær, þau hinkra hann, hún, það hinkri þeir, þær, þau hinkri
past
(þátíð) 		ég hinkraði við hinkruðum past
(þátíð) 		ég hinkraði við hinkruðum
þú hinkraðir þið hinkruðuð þú hinkraðir þið hinkruðuð
hann, hún, það hinkraði þeir, þær, þau hinkruðu hann, hún, það hinkraði þeir, þær, þau hinkruðu
imperative
(boðháttur) 		hinkra (þú) hinkrið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hinkraðu hinkriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hinkrast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hinkrast
supine
(sagnbót) 		hinkrast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hinkrandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hinkrast við hinkrumst present
(nútíð) 		ég hinkrist við hinkrumst
þú hinkrast þið hinkrist þú hinkrist þið hinkrist
hann, hún, það hinkrast þeir, þær, þau hinkrast hann, hún, það hinkrist þeir, þær, þau hinkrist
past
(þátíð) 		ég hinkraðist við hinkruðumst past
(þátíð) 		ég hinkraðist við hinkruðumst
þú hinkraðist þið hinkruðust þú hinkraðist þið hinkruðust
hann, hún, það hinkraðist þeir, þær, þau hinkruðust hann, hún, það hinkraðist þeir, þær, þau hinkruðust
imperative
(boðháttur) 		hinkrast (þú) hinkrist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hinkrastu hinkristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hinkraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hinkraður hinkruð hinkrað hinkraðir hinkraðar hinkruð
accusative
(þolfall) 		hinkraðan hinkraða hinkrað hinkraða hinkraðar hinkruð
dative
(þágufall) 		hinkruðum hinkraðri hinkruðu hinkruðum hinkruðum hinkruðum
genitive
(eignarfall) 		hinkraðs hinkraðrar hinkraðs hinkraðra hinkraðra hinkraðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hinkraði hinkraða hinkraða hinkruðu hinkruðu hinkruðu
accusative
(þolfall) 		hinkraða hinkruðu hinkraða hinkruðu hinkruðu hinkruðu
dative
(þágufall) 		hinkraða hinkruðu hinkraða hinkruðu hinkruðu hinkruðu
genitive
(eignarfall) 		hinkraða hinkruðu hinkraða hinkruðu hinkruðu hinkruðu
Wikious
Boobota
Sagapedia