hità
hità
From Proto-Austronesian *(i-)kita. Cognates include Indonesian kita and Tagalog kita.
hita
hu-type pronouns | |||
---|---|---|---|
singular | plural inclusive | plural exclusive | |
1st person | hu | ta | in |
2nd person | un | en | |
3rd person | ha | ma | |
yoʼ-type pronouns | |||
singular | plural inclusive | plural exclusive | |
1st person | yoʼ | hit | ham |
2nd person | hao | hamyo | |
3rd person | gueʼ | siha | |
emphatic pronouns | |||
singular | plural inclusive | plural exclusive | |
1st person | guahu | hita | hami |
2nd person | hagu | hamyo | |
3rd person | guiya | siha |
hita
hita
hita
hita (weak verb, third-person singular past indicative hitaði, supine hitað)
infinitive (nafnháttur) |
að hita | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hitað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hitandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hita | við hitum | present (nútíð) |
ég hiti | við hitum |
þú hitar | þið hitið | þú hitir | þið hitið | ||
hann, hún, það hitar | þeir, þær, þau hita | hann, hún, það hiti | þeir, þær, þau hiti | ||
past (þátíð) |
ég hitaði | við hituðum | past (þátíð) |
ég hitaði | við hituðum |
þú hitaðir | þið hituðuð | þú hitaðir | þið hituðuð | ||
hann, hún, það hitaði | þeir, þær, þau hituðu | hann, hún, það hitaði | þeir, þær, þau hituðu | ||
imperative (boðháttur) |
hita (þú) | hitið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hitaðu | hitiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að hitast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hitast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hitandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hitast | við hitumst | present (nútíð) |
ég hitist | við hitumst |
þú hitast | þið hitist | þú hitist | þið hitist | ||
hann, hún, það hitast | þeir, þær, þau hitast | hann, hún, það hitist | þeir, þær, þau hitist | ||
past (þátíð) |
ég hitaðist | við hituðumst | past (þátíð) |
ég hitaðist | við hituðumst |
þú hitaðist | þið hituðust | þú hitaðist | þið hituðust | ||
hann, hún, það hitaðist | þeir, þær, þau hituðust | hann, hún, það hitaðist | þeir, þær, þau hituðust | ||
imperative (boðháttur) |
hitast (þú) | hitist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hitastu | hitisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hitaður | hituð | hitað | hitaðir | hitaðar | hituð | |
accusative (þolfall) |
hitaðan | hitaða | hitað | hitaða | hitaðar | hituð | |
dative (þágufall) |
hituðum | hitaðri | hituðu | hituðum | hituðum | hituðum | |
genitive (eignarfall) |
hitaðs | hitaðrar | hitaðs | hitaðra | hitaðra | hitaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hitaði | hitaða | hitaða | hituðu | hituðu | hituðu | |
accusative (þolfall) |
hitaða | hituðu | hitaða | hituðu | hituðu | hituðu | |
dative (þágufall) |
hitaða | hituðu | hitaða | hituðu | hituðu | hituðu | |
genitive (eignarfall) |
hitaða | hituðu | hitaða | hituðu | hituðu | hituðu |
Note: the mediopassive is not very common, as the separate verb hitna is normally used instead.
hita
hita
hita
hita f
hita (present tense hitar, past tense hita)
Borrowed from Sanskrit हित (hita).
hita
hita
Cognate with Gothic 𐌷𐌴𐌹𐍄𐍉 (heitō, “fever”), Old English hitt (“heating”) and Old High German hizza (“heating”). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
hita f (genitive hitu)
hita
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | hito | hitā |
Accusative (second) | hitaṃ | hite |
Instrumental (third) | hitena | hitehi or hitebhi |
Dative (fourth) | hitassa or hitāya or hitatthaṃ | hitānaṃ |
Ablative (fifth) | hitasmā or hitamhā or hitā | hitehi or hitebhi |
Genitive (sixth) | hitassa | hitānaṃ |
Locative (seventh) | hitasmiṃ or hitamhi or hite | hitesu |
Vocative (calling) | hita | hitā |
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | hitā | hitāyo or hitā |
Accusative (second) | hitaṃ | hitāyo or hitā |
Instrumental (third) | hitāya | hitāhi or hitābhi |
Dative (fourth) | hitāya | hitānaṃ |
Ablative (fifth) | hitāya | hitāhi or hitābhi |
Genitive (sixth) | hitāya | hitānaṃ |
Locative (seventh) | hitāya or hitāyaṃ | hitāsu |
Vocative (calling) | hite | hitāyo or hitā |
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | hitaṃ | hitāni |
Accusative (second) | hitaṃ | hitāni |
Instrumental (third) | hitena | hitehi or hitebhi |
Dative (fourth) | hitassa or hitāya or hitatthaṃ | hitānaṃ |
Ablative (fifth) | hitasmā or hitamhā or hitā | hitehi or hitebhi |
Genitive (sixth) | hitassa | hitānaṃ |
Locative (seventh) | hitasmiṃ or hitamhi or hite | hitesu |
Vocative (calling) | hita | hitāni |
hita n
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | hitaṃ | hitāni |
Accusative (second) | hitaṃ | hitāni |
Instrumental (third) | hitena | hitehi or hitebhi |
Dative (fourth) | hitassa or hitāya or hitatthaṃ | hitānaṃ |
Ablative (fifth) | hitasmā or hitamhā or hitā | hitehi or hitebhi |
Genitive (sixth) | hitassa | hitānaṃ |
Locative (seventh) | hitasmiṃ or hitamhi or hite | hitesu |
Vocative (calling) | hita | hitāni |
hita m
Case \ Number | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative (first) | hito | hitā |
Accusative (second) | hitaṃ | hite |
Instrumental (third) | hitena | hitehi or hitebhi |
Dative (fourth) | hitassa or hitāya or hitatthaṃ | hitānaṃ |
Ablative (fifth) | hitasmā or hitamhā or hitā | hitehi or hitebhi |
Genitive (sixth) | hitassa | hitānaṃ |
Locative (seventh) | hitasmiṃ or hitamhi or hite | hitesu |
Vocative (calling) | hita | hitā |
hita
hita
Compare Bikol Central hita (“groin”), Cebuano hita (“groin”), and Kapampangan ita.
hità (Baybayin spelling ᜑᜒᜆ)
hitâ (Baybayin spelling ᜑᜒᜆ)
From Proto-Oceanic *kita, from Proto-Malayo-Polynesian *(i-)kita, from Proto-Austronesian *(i-)kita.
hita