From hjón (“married couple”) + skilnaður (“separation”).
hjónaskilnaður m (genitive singular hjónaskilnaðar, nominative plural hjónaskilnaðir)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hjónaskilnaður | hjónaskilnaðurinn | hjónaskilnaðir | hjónaskilnaðirnir |
accusative | hjónaskilnað | hjónaskilnaðinn | hjónaskilnaði | hjónaskilnaðina |
dative | hjónaskilnaði | hjónaskilnaðinum | hjónaskilnuðum | hjónaskilnuðunum |
genitive | hjónaskilnaðar | hjónaskilnaðarins | hjónaskilnaða | hjónaskilnaðanna |