From hljómur (“sound”) + plata (“plate; disc”).
hljómplata f (genitive singular hljómplötu, nominative plural hljómplötur)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hljómplata | hljómplatan | hljómplötur | hljómplöturnar |
accusative | hljómplötu | hljómplötuna | hljómplötur | hljómplöturnar |
dative | hljómplötu | hljómplötunni | hljómplötum | hljómplötunum |
genitive | hljómplötu | hljómplötunnar | hljómplatna | hljómplatnanna |