hrópa

Hello, you have come here looking for the meaning of the word hrópa. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word hrópa, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say hrópa in singular and plural. Everything you need to know about the word hrópa you have here. The definition of the word hrópa will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofhrópa, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Etymology

From Old Norse hrópa, from Proto-Germanic *hrōpaną.

Pronunciation

Verb

hrópa (weak verb, third-person singular past indicative hrópaði, supine hrópað)

  1. to call out, cry, yell

Conjugation

hrópa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hrópa
supine
(sagnbót) 		hrópað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hrópandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hrópa við hrópum present
(nútíð) 		ég hrópi við hrópum
þú hrópar þið hrópið þú hrópir þið hrópið
hann, hún, það hrópar þeir, þær, þau hrópa hann, hún, það hrópi þeir, þær, þau hrópi
past
(þátíð) 		ég hrópaði við hrópuðum past
(þátíð) 		ég hrópaði við hrópuðum
þú hrópaðir þið hrópuðuð þú hrópaðir þið hrópuðuð
hann, hún, það hrópaði þeir, þær, þau hrópuðu hann, hún, það hrópaði þeir, þær, þau hrópuðu
imperative
(boðháttur) 		hrópa (þú) hrópið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrópaðu hrópiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrópast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hrópast
supine
(sagnbót) 		hrópast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hrópandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hrópast við hrópumst present
(nútíð) 		ég hrópist við hrópumst
þú hrópast þið hrópist þú hrópist þið hrópist
hann, hún, það hrópast þeir, þær, þau hrópast hann, hún, það hrópist þeir, þær, þau hrópist
past
(þátíð) 		ég hrópaðist við hrópuðumst past
(þátíð) 		ég hrópaðist við hrópuðumst
þú hrópaðist þið hrópuðust þú hrópaðist þið hrópuðust
hann, hún, það hrópaðist þeir, þær, þau hrópuðust hann, hún, það hrópaðist þeir, þær, þau hrópuðust
imperative
(boðháttur) 		hrópast (þú) hrópist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrópastu hrópisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrópaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hrópaður hrópuð hrópað hrópaðir hrópaðar hrópuð
accusative
(þolfall) 		hrópaðan hrópaða hrópað hrópaða hrópaðar hrópuð
dative
(þágufall) 		hrópuðum hrópaðri hrópuðu hrópuðum hrópuðum hrópuðum
genitive
(eignarfall) 		hrópaðs hrópaðrar hrópaðs hrópaðra hrópaðra hrópaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hrópaði hrópaða hrópaða hrópuðu hrópuðu hrópuðu
accusative
(þolfall) 		hrópaða hrópuðu hrópaða hrópuðu hrópuðu hrópuðu
dative
(þágufall) 		hrópaða hrópuðu hrópaða hrópuðu hrópuðu hrópuðu
genitive
(eignarfall) 		hrópaða hrópuðu hrópaða hrópuðu hrópuðu hrópuðu

Synonyms

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hrōpaną.

Verb

hrópa (singular past indicative hrópaði, plural past indicative hrópuðu, past participle hrópaðr)

  1. to call out, cry, yell

Conjugation

Conjugation of hrópa — active (weak class 2)
infinitive hrópa
present participle hrópandi
past participle hrópaðr
indicative present past
1st-person singular hrópa hrópaða
2nd-person singular hrópar hrópaðir
3rd-person singular hrópar hrópaði
1st-person plural hrópum hrópuðum
2nd-person plural hrópið hrópuðuð
3rd-person plural hrópa hrópuðu
subjunctive present past
1st-person singular hrópa hrópaða
2nd-person singular hrópir hrópaðir
3rd-person singular hrópi hrópaði
1st-person plural hrópim hrópaðim
2nd-person plural hrópið hrópaðið
3rd-person plural hrópi hrópaði
imperative present
2nd-person singular hrópa
1st-person plural hrópum
2nd-person plural hrópið
Conjugation of hrópa — mediopassive (weak class 2)
infinitive hrópask
present participle hrópandisk
past participle hrópazk
indicative present past
1st-person singular hrópumk hrópuðumk
2nd-person singular hrópask hrópaðisk
3rd-person singular hrópask hrópaðisk
1st-person plural hrópumsk hrópuðumsk
2nd-person plural hrópizk hrópuðuzk
3rd-person plural hrópask hrópuðusk
subjunctive present past
1st-person singular hrópumk hrópuðumk
2nd-person singular hrópisk hrópaðisk
3rd-person singular hrópisk hrópaðisk
1st-person plural hrópimsk hrópaðimsk
2nd-person plural hrópizk hrópaðizk
3rd-person plural hrópisk hrópaðisk
imperative present
2nd-person singular hrópask
1st-person plural hrópumsk
2nd-person plural hrópizk

Descendants

  • Danish: råbe
  • Faroese: rópa
  • Icelandic: hrópa
  • Norwegian: rope
  • Swedish: ropa
Wikious
Boobota
Sagapedia