hrekkja

Hello, you have come here looking for the meaning of the word hrekkja. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word hrekkja, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say hrekkja in singular and plural. Everything you need to know about the word hrekkja you have here. The definition of the word hrekkja will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofhrekkja, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Icelandic

Pronunciation

Verb

hrekkja (weak verb, third-person singular past indicative hrekkti, supine hrekkt)

  1. to play a prank on; to tease
    Synonym: stríða

Conjugation

hrekkja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hrekkja
supine
(sagnbót) 		hrekkt
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hrekkjandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hrekki við hrekkjum present
(nútíð) 		ég hrekki við hrekkjum
þú hrekkir þið hrekkið þú hrekkir þið hrekkið
hann, hún, það hrekkir þeir, þær, þau hrekkja hann, hún, það hrekki þeir, þær, þau hrekki
past
(þátíð) 		ég hrekkti við hrekktum past
(þátíð) 		ég hrekkti við hrekktum
þú hrekktir þið hrekktuð þú hrekktir þið hrekktuð
hann, hún, það hrekkti þeir, þær, þau hrekktu hann, hún, það hrekkti þeir, þær, þau hrekktu
imperative
(boðháttur) 		hrekk (þú) hrekkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrekktu hrekkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrekkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að hrekkjast
supine
(sagnbót) 		hrekkst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		hrekkjandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég hrekkist við hrekkjumst present
(nútíð) 		ég hrekkist við hrekkjumst
þú hrekkist þið hrekkist þú hrekkist þið hrekkist
hann, hún, það hrekkist þeir, þær, þau hrekkjast hann, hún, það hrekkist þeir, þær, þau hrekkist
past
(þátíð) 		ég hrekktist við hrekktumst past
(þátíð) 		ég hrekktist við hrekktumst
þú hrekktist þið hrekktust þú hrekktist þið hrekktust
hann, hún, það hrekktist þeir, þær, þau hrekktust hann, hún, það hrekktist þeir, þær, þau hrekktust
imperative
(boðháttur) 		hrekkst (þú) hrekkist (þið)
Forms with appended personal pronoun
hrekkstu hrekkisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
hrekktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hrekktur hrekkt hrekkt hrekktir hrekktar hrekkt
accusative
(þolfall) 		hrekktan hrekkta hrekkt hrekkta hrekktar hrekkt
dative
(þágufall) 		hrekktum hrekktri hrekktu hrekktum hrekktum hrekktum
genitive
(eignarfall) 		hrekkts hrekktrar hrekkts hrekktra hrekktra hrekktra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		hrekkti hrekkta hrekkta hrekktu hrekktu hrekktu
accusative
(þolfall) 		hrekkta hrekktu hrekkta hrekktu hrekktu hrekktu
dative
(þágufall) 		hrekkta hrekktu hrekkta hrekktu hrekktu hrekktu
genitive
(eignarfall) 		hrekkta hrekktu hrekkta hrekktu hrekktu hrekktu
Wikious
Boobota
Sagapedia