From Old Norse hreyfa, from Proto-Germanic *hraubijaną.
hreyfa (weak verb, third-person singular past indicative hreyfði, supine hreyft)
| infinitive (nafnháttur) |
að hreyfa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hreyft | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hreyfandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hreyfi | við hreyfum | present (nútíð) |
ég hreyfi | við hreyfum |
| þú hreyfir | þið hreyfið | þú hreyfir | þið hreyfið | ||
| hann, hún, það hreyfir | þeir, þær, þau hreyfa | hann, hún, það hreyfi | þeir, þær, þau hreyfi | ||
| past (þátíð) |
ég hreyfði | við hreyfðum | past (þátíð) |
ég hreyfði | við hreyfðum |
| þú hreyfðir | þið hreyfðuð | þú hreyfðir | þið hreyfðuð | ||
| hann, hún, það hreyfði | þeir, þær, þau hreyfðu | hann, hún, það hreyfði | þeir, þær, þau hreyfðu | ||
| imperative (boðháttur) |
hreyf (þú) | hreyfið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hreyfðu | hreyfiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að hreyfast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
hreyfst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hreyfandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég hreyfist | við hreyfumst | present (nútíð) |
ég hreyfist | við hreyfumst |
| þú hreyfist | þið hreyfist | þú hreyfist | þið hreyfist | ||
| hann, hún, það hreyfist | þeir, þær, þau hreyfast | hann, hún, það hreyfist | þeir, þær, þau hreyfist | ||
| past (þátíð) |
ég hreyfðist | við hreyfðumst | past (þátíð) |
ég hreyfðist | við hreyfðumst |
| þú hreyfðist | þið hreyfðust | þú hreyfðist | þið hreyfðust | ||
| hann, hún, það hreyfðist | þeir, þær, þau hreyfðust | hann, hún, það hreyfðist | þeir, þær, þau hreyfðust | ||
| imperative (boðháttur) |
hreyfst (þú) | hreyfist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| hreyfstu | hreyfisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hreyfður | hreyfð | hreyft | hreyfðir | hreyfðar | hreyfð | |
| accusative (þolfall) |
hreyfðan | hreyfða | hreyft | hreyfða | hreyfðar | hreyfð | |
| dative (þágufall) |
hreyfðum | hreyfðri | hreyfðu | hreyfðum | hreyfðum | hreyfðum | |
| genitive (eignarfall) |
hreyfðs | hreyfðrar | hreyfðs | hreyfðra | hreyfðra | hreyfðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
hreyfði | hreyfða | hreyfða | hreyfðu | hreyfðu | hreyfðu | |
| accusative (þolfall) |
hreyfða | hreyfðu | hreyfða | hreyfðu | hreyfðu | hreyfðu | |
| dative (þágufall) |
hreyfða | hreyfðu | hreyfða | hreyfðu | hreyfðu | hreyfðu | |
| genitive (eignarfall) |
hreyfða | hreyfðu | hreyfða | hreyfðu | hreyfðu | hreyfðu | |
From Proto-Germanic *hraubijaną.
hreyfa