hugsjón (“ideal”) + -s- (“'s”) + maður (“man”)
hugsjónamaður m (genitive singular hugsjónamans, plural hugsjónarmenn)
m41 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | hugsjónamaður | hugsjónamaðurin | hugsjónamenn | hugsjónamenninir |
Accusative | hugsjónamann | hugsjónamannin | hugsjónamenn | hugsjónamenninar |
Dative | hugsjónamanni | hugsjónamanninum | hugsjónamonnum | hugsjónamonnunum |
Genitive | hugsjónamans | hugsjónamansins | hugsjónamanna | hugsjónamannanna |
Compound of hugsjón (“ideal”) + maður (“man”).
hugsjónamaður m (genitive singular hugsjónamanns, nominative plural hugsjónamenn)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hugsjónamaður | hugsjónamaðurinn | hugsjónamenn | hugsjónamennirnir |
accusative | hugsjónamann | hugsjónamanninn | hugsjónamenn | hugsjónamennina |
dative | hugsjónamanni | hugsjónamanninum | hugsjónamönnum | hugsjónamönnunum |
genitive | hugsjónamanns | hugsjónamannsins | hugsjónamanna | hugsjónamannanna |