From hvítur (“white”) + björn (“bear”).
hvítabjörn m (genitive singular hvítabjarnar, nominative plural hvítabirnir)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hvítabjörn | hvítabjörninn | hvítabirnir | hvítabirnirnir |
accusative | hvítabjörn | hvítabjörninn | hvítabirni | hvítabirnina |
dative | hvítabirni | hvítabirninum | hvítabjörnum | hvítabjörnunum |
genitive | hvítabjarnar | hvítabjarnarins | hvítabjarna | hvítabjarnanna |