From hvítur (“white”) + vín (“wine”).
hvítvín n (genitive singular hvítvíns, nominative plural hvítvín)
Declension of hvítvín | ||||
---|---|---|---|---|
n-s | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | hvítvín | hvítvínið | hvítvín | hvítvínin |
accusative | hvítvín | hvítvínið | hvítvín | hvítvínin |
dative | hvítvíni | hvítvíninu | hvítvínum | hvítvínunum |
genitive | hvítvíns | hvítvínsins | hvítvína | hvítvínanna |