Izafet II compound of iş (“work”) + yoldaş (“comrade, mate”) + -i (suffix used with compound nouns)
iş yoldaşı (definite accusative iş yoldaşını, plural iş yoldaşları)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | iş yoldaşı | iş yoldaşları |
definite accusative | iş yoldaşını | iş yoldaşlarını |
dative | iş yoldaşına | iş yoldaşlarına |
locative | iş yoldaşında | iş yoldaşlarında |
ablative | iş yoldaşından | iş yoldaşlarından |
definite genitive | iş yoldaşının | iş yoldaşlarının |