From igo (“to go up”) + gailu (“device”).
Audio: | (file) |
igogailu inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | igogailu | igogailua | igogailuak |
ergative | igogailuk | igogailuak | igogailuek |
dative | igogailuri | igogailuari | igogailuei |
genitive | igogailuren | igogailuaren | igogailuen |
comitative | igogailurekin | igogailuarekin | igogailuekin |
causative | igogailurengatik | igogailuarengatik | igogailuengatik |
benefactive | igogailurentzat | igogailuarentzat | igogailuentzat |
instrumental | igogailuz | igogailuaz | igogailuez |
inessive | igogailutan | igogailuan | igogailuetan |
locative | igogailutako | igogailuko | igogailuetako |
allative | igogailutara | igogailura | igogailuetara |
terminative | igogailutaraino | igogailuraino | igogailuetaraino |
directive | igogailutarantz | igogailurantz | igogailuetarantz |
destinative | igogailutarako | igogailurako | igogailuetarako |
ablative | igogailutatik | igogailutik | igogailuetatik |
partitive | igogailurik | — | — |
prolative | igogailutzat | — | — |