Inherited from Ottoman Turkish اهمالكار (ihmālkâr, “negligent, careless”), from اهمال (ihmāl, “neglect, negligence”), morphologically Arabic إِهْمَال (ʔihmāl) + Persian کار (kâr), verbal noun of أَهْمَلَ (ʔahmala, “to neglect”), equivalent to ihmal + -kâr.
ihmalkâr
| present tense | ||
|---|---|---|
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I am) | ihmalkârım | ihmalkâr mıyım? |
| sen (you are) | ihmalkârsın | ihmalkâr mısın? |
| o (he/she/it is) | ihmalkâr / ihmalkârdır | ihmalkâr mı? |
| biz (we are) | ihmalkârız | ihmalkâr mıyız? |
| siz (you are) | ihmalkârsınız | ihmalkâr mısınız? |
| onlar (they are) | ihmalkâr(lar) | ihmalkâr(lar) mı? |
| past tense | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | ihmalkârdım | ihmalkâr mıydım? |
| sen (you were) | ihmalkârdın | ihmalkâr mıydın? |
| o (he/she/it was) | ihmalkârdı | ihmalkâr mıydı? |
| biz (we were) | ihmalkârdık | ihmalkâr mıydık? |
| siz (you were) | ihmalkârdınız | ihmalkâr mıydınız? |
| onlar (they were) | ihmalkârdılar | ihmalkâr mıydılar? |
| indirect past | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (I was) | ihmalkârmışım | ihmalkâr mıymışım? |
| sen (you were) | ihmalkârmışsın | ihmalkâr mıymışsın? |
| o (he/she/it was) | ihmalkârmış | ihmalkâr mıymış? |
| biz (we were) | ihmalkârmışız | ihmalkâr mıymışız? |
| siz (you were) | ihmalkârmışsınız | ihmalkâr mıymışsınız? |
| onlar (they were) | ihmalkârmışlar | ihmalkâr mıymışlar? |
| conditional | ||
| positive declarative | positive interrogative | |
| ben (if I) | ihmalkârsam | ihmalkâr mıysam? |
| sen (if you) | ihmalkârsan | ihmalkâr mıysan? |
| o (if he/she/it) | ihmalkârsa | ihmalkâr mıysa? |
| biz (if we) | ihmalkârsak | ihmalkâr mıysak? |
| siz (if you) | ihmalkârsanız | ihmalkâr mıysanız? |
| onlar (if they) | ihmalkârsalar | ihmalkâr mıysalar? |
For negative forms, use the appropriate form of değil.