illetéktelen

Hello, you have come here looking for the meaning of the word illetéktelen. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word illetéktelen, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say illetéktelen in singular and plural. Everything you need to know about the word illetéktelen you have here. The definition of the word illetéktelen will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofilletéktelen, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Hungarian

Etymology

illeték +‎ -telen, from illet +‎ -ék. Created during the Hungarian language reform, which took place in the 18th–19th centuries.[1]

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Hyphenation: il‧le‧ték‧te‧len
  • Rhymes: -ɛn

Adjective

illetéktelen (comparative illetéktelenebb, superlative legilletéktelenebb)

  1. unauthorized

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative illetéktelen illetéktelenek
accusative illetéktelent illetékteleneket
dative illetéktelennek illetékteleneknek
instrumental illetéktelennel illetéktelenekkel
causal-final illetéktelenért illetéktelenekért
translative illetéktelenné illetéktelenekké
terminative illetéktelenig illetéktelenekig
essive-formal illetéktelenként illetéktelenekként
essive-modal illetéktelenül
inessive illetéktelenben illetéktelenekben
superessive illetéktelenen illetékteleneken
adessive illetéktelennél illetékteleneknél
illative illetéktelenbe illetéktelenekbe
sublative illetéktelenre illetéktelenekre
allative illetéktelenhez illetéktelenekhez
elative illetéktelenből illetéktelenekből
delative illetéktelenről illetéktelenekről
ablative illetéktelentől illetéktelenektől
non-attributive
possessive - singular
illetéktelené illetékteleneké
non-attributive
possessive - plural
illetéktelenéi illetéktelenekéi

Derived terms

Noun

illetéktelen (plural illetéktelenek)

  1. unauthorized person

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative illetéktelen illetéktelenek
accusative illetéktelent illetékteleneket
dative illetéktelennek illetékteleneknek
instrumental illetéktelennel illetéktelenekkel
causal-final illetéktelenért illetéktelenekért
translative illetéktelenné illetéktelenekké
terminative illetéktelenig illetéktelenekig
essive-formal illetéktelenként illetéktelenekként
essive-modal
inessive illetéktelenben illetéktelenekben
superessive illetéktelenen illetékteleneken
adessive illetéktelennél illetékteleneknél
illative illetéktelenbe illetéktelenekbe
sublative illetéktelenre illetéktelenekre
allative illetéktelenhez illetéktelenekhez
elative illetéktelenből illetéktelenekből
delative illetéktelenről illetéktelenekről
ablative illetéktelentől illetéktelenektől
non-attributive
possessive - singular
illetéktelené illetékteleneké
non-attributive
possessive - plural
illetéktelenéi illetéktelenekéi

References

  1. ^ illetéktelen in Zaicz, Gábor (ed.). Etimológiai szótár: Magyar szavak és toldalékok eredete (‘Dictionary of Etymology: The origin of Hungarian words and affixes’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2006, →ISBN.  (See also its 2nd edition.)

Further reading