From Latin illusorius through French illusoire.
iluzoriu m or n (feminine singular iluzorie, plural iluzorii)
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | iluzoriu | iluzorie | iluzorii | iluzorii | ||
definite | iluzoriul | iluzoria | iluzoriii | iluzoriile | |||
genitive/ dative |
indefinite | iluzoriu | iluzorii | iluzorii | iluzorii | ||
definite | iluzoriului | iluzoriei | iluzoriilor | iluzoriilor |