impactus

Hello, you have come here looking for the meaning of the word impactus. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word impactus, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say impactus in singular and plural. Everything you need to know about the word impactus you have here. The definition of the word impactus will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofimpactus, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Latin

Pronunciation

Etymology 1

From impingō (I strike against) +‎ -tus (abstract noun suffix).

Noun

impāctus m (genitive impāctūs); fourth declension (New Latin)

  1. illision, collision, hit
    • 1752, Karl Scherffer, Institutionum physicae pars prima seu physica generalis, conscripta in usum suorum d.d. auditorum 213:
      Triplicis generis corpora discernere oportet, nempe perfectē dūra, quae nūllō impāctū figūram mūtant; perfectē elastica, quae ictū figūram mūtant, attamen eandem statim iterum assūmunt, velut sponte; perfectē mollia, quae figūram ictū mūtant, sed nōn amplius resūmunt ex propriā aliquā vī.
    • 1761, Andreas Jaszlinszky, Institutiones physicae: pars prima seu physica generalis in usum discipulorum concinnata 202:
      Lapidēs et quaedam rigida metalla impāctū vehementī alicujus corporis dūrī in partēs dissiliunt, vitrum in illās ad levem quoque contāctum diffringitur.
  2. impact, effect
Declension

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative impāctus impāctūs
Genitive impāctūs impāctuum
Dative impāctuī impāctibus
Accusative impāctum impāctūs
Ablative impāctū impāctibus
Vocative impāctus impāctūs
Descendants

References

R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “impactus”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources, London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC

Etymology 2

Perfect passive participle of impingō.

Participle

impāctus (feminine impācta, neuter impāctum); first/second-declension participle

  1. having been thrust
  2. having been forced, pressed upon
  3. having been pushed, dashed against
Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative impāctus impācta impāctum impāctī impāctae impācta
Genitive impāctī impāctae impāctī impāctōrum impāctārum impāctōrum
Dative impāctō impāctō impāctīs
Accusative impāctum impāctam impāctum impāctōs impāctās impācta
Ablative impāctō impāctā impāctō impāctīs
Vocative impācte impācta impāctum impāctī impāctae impācta

References

  • impactus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • impactus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • impactus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.