From Ottoman Turkish ایمپراطور (imperator), from Latin imperātor. First attested in 17th century.
imparator (definite accusative imparatoru, plural imparatorlar)
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | imparator | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | imparatoru | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | imparator | imparatorlar | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | imparatoru | imparatorları | ||||||||||||||||||||||||
Dative | imparatora | imparatorlara | ||||||||||||||||||||||||
Locative | imparatorda | imparatorlarda | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | imparatordan | imparatorlardan | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | imparatorun | imparatorların | ||||||||||||||||||||||||
|