Borrowed from English impulsive, from Middle French impulsif, from Medieval Latin impulsīvus.
impulsywny (comparative bardziej impulsywny, superlative najbardziej impulsywny, derived adverb impulsywnie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | impulsywny | impulsywna | impulsywne | impulsywni | impulsywne | |
genitive | impulsywnego | impulsywnej | impulsywnego | impulsywnych | ||
dative | impulsywnemu | impulsywnej | impulsywnemu | impulsywnym | ||
accusative | impulsywnego | impulsywny | impulsywną | impulsywne | impulsywnych | impulsywne |
instrumental | impulsywnym | impulsywną | impulsywnym | impulsywnymi | ||
locative | impulsywnym | impulsywnej | impulsywnym | impulsywnych |