From in- + contāminātus.
incontāminātus (feminine incontāmināta, neuter incontāminātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | incontāminātus | incontāmināta | incontāminātum | incontāminātī | incontāminātae | incontāmināta | |
Genitive | incontāminātī | incontāminātae | incontāminātī | incontāminātōrum | incontāminātārum | incontāminātōrum | |
Dative | incontāminātō | incontāminātō | incontāminātīs | ||||
Accusative | incontāminātum | incontāminātam | incontāminātum | incontāminātōs | incontāminātās | incontāmināta | |
Ablative | incontāminātō | incontāminātā | incontāminātō | incontāminātīs | |||
Vocative | incontāmināte | incontāmināta | incontāminātum | incontāminātī | incontāminātae | incontāmināta |