From in- + dēterminātus.
indēterminātus (feminine indētermināta, neuter indēterminātum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | indēterminātus | indētermināta | indēterminātum | indēterminātī | indēterminātae | indētermināta | |
Genitive | indēterminātī | indēterminātae | indēterminātī | indēterminātōrum | indēterminātārum | indēterminātōrum | |
Dative | indēterminātō | indēterminātō | indēterminātīs | ||||
Accusative | indēterminātum | indēterminātam | indēterminātum | indēterminātōs | indēterminātās | indētermināta | |
Ablative | indēterminātō | indēterminātā | indēterminātō | indēterminātīs | |||
Vocative | indētermināte | indētermināta | indēterminātum | indēterminātī | indēterminātae | indētermināta |