infimum

Hello, you have come here looking for the meaning of the word infimum. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word infimum, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say infimum in singular and plural. Everything you need to know about the word infimum you have here. The definition of the word infimum will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofinfimum, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

English

Etymology

Borrowed from Latin infimum (lowest part), from infimus (lowest).

Pronunciation

Noun

English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

infimum (plural infima or infimums)

  1. (mathematics) (of a subset) the greatest element of the containing set that is smaller than or equal to all elements of the subset. The infimum may or may not be a member of the subset.

Synonyms

Antonyms

Derived terms

Translations

Czech

Pronunciation

Noun

infimum n

  1. (mathematics) infimum
    Antonym: supremum

Declension

Further reading

  • infimum in Akademický slovník cizích slov, 1995, at prirucka.ujc.cas.cz

Finnish

Etymology

Learned borrowing from Latin infimum.

Pronunciation

Noun

infimum

  1. (mathematics) infimum

Declension

Inflection of infimum (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative infimum infimumit
genitive infimumin infimumien
partitive infimumia infimumeja
illative infimumiin infimumeihin
singular plural
nominative infimum infimumit
accusative nom. infimum infimumit
gen. infimumin
genitive infimumin infimumien
partitive infimumia infimumeja
inessive infimumissa infimumeissa
elative infimumista infimumeista
illative infimumiin infimumeihin
adessive infimumilla infimumeilla
ablative infimumilta infimumeilta
allative infimumille infimumeille
essive infimumina infimumeina
translative infimumiksi infimumeiksi
abessive infimumitta infimumeitta
instructive infimumein
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of infimum (Kotus type 5/risti, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative infimumini infimumini
accusative nom. infimumini infimumini
gen. infimumini
genitive infimumini infimumieni
partitive infimumiani infimumejani
inessive infimumissani infimumeissani
elative infimumistani infimumeistani
illative infimumiini infimumeihini
adessive infimumillani infimumeillani
ablative infimumiltani infimumeiltani
allative infimumilleni infimumeilleni
essive infimuminani infimumeinani
translative infimumikseni infimumeikseni
abessive infimumittani infimumeittani
instructive
comitative infimumeineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative infimumisi infimumisi
accusative nom. infimumisi infimumisi
gen. infimumisi
genitive infimumisi infimumiesi
partitive infimumiasi infimumejasi
inessive infimumissasi infimumeissasi
elative infimumistasi infimumeistasi
illative infimumiisi infimumeihisi
adessive infimumillasi infimumeillasi
ablative infimumiltasi infimumeiltasi
allative infimumillesi infimumeillesi
essive infimuminasi infimumeinasi
translative infimumiksesi infimumeiksesi
abessive infimumittasi infimumeittasi
instructive
comitative infimumeinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative infimumimme infimumimme
accusative nom. infimumimme infimumimme
gen. infimumimme
genitive infimumimme infimumiemme
partitive infimumiamme infimumejamme
inessive infimumissamme infimumeissamme
elative infimumistamme infimumeistamme
illative infimumiimme infimumeihimme
adessive infimumillamme infimumeillamme
ablative infimumiltamme infimumeiltamme
allative infimumillemme infimumeillemme
essive infimuminamme infimumeinamme
translative infimumiksemme infimumeiksemme
abessive infimumittamme infimumeittamme
instructive
comitative infimumeinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative infimuminne infimuminne
accusative nom. infimuminne infimuminne
gen. infimuminne
genitive infimuminne infimumienne
partitive infimumianne infimumejanne
inessive infimumissanne infimumeissanne
elative infimumistanne infimumeistanne
illative infimumiinne infimumeihinne
adessive infimumillanne infimumeillanne
ablative infimumiltanne infimumeiltanne
allative infimumillenne infimumeillenne
essive infimuminanne infimumeinanne
translative infimumiksenne infimumeiksenne
abessive infimumittanne infimumeittanne
instructive
comitative infimumeinenne
third-person possessor
singular plural
nominative infimuminsa infimuminsa
accusative nom. infimuminsa infimuminsa
gen. infimuminsa
genitive infimuminsa infimumiensa
partitive infimumiaan
infimumiansa
infimumejaan
infimumejansa
inessive infimumissaan
infimumissansa
infimumeissaan
infimumeissansa
elative infimumistaan
infimumistansa
infimumeistaan
infimumeistansa
illative infimumiinsa infimumeihinsa
adessive infimumillaan
infimumillansa
infimumeillaan
infimumeillansa
ablative infimumiltaan
infimumiltansa
infimumeiltaan
infimumeiltansa
allative infimumilleen
infimumillensa
infimumeilleen
infimumeillensa
essive infimuminaan
infimuminansa
infimumeinaan
infimumeinansa
translative infimumikseen
infimumiksensa
infimumeikseen
infimumeiksensa
abessive infimumittaan
infimumittansa
infimumeittaan
infimumeittansa
instructive
comitative infimumeineen
infimumeinensa

Synonyms

Antonyms

Latin

Adjective

īnfimum

  1. inflection of īnfimus:
    1. nominative/accusative/vocative neuter singular
    2. accusative masculine singular