From inwikkelen. The adjectival sense “complicated” may be a calque, cf. German verwickelt and Latin complicō.
ingewikkeld (comparative ingewikkelder, superlative ingewikkeldst)
Declension of ingewikkeld | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ingewikkeld | |||
inflected | ingewikkelde | |||
comparative | ingewikkelder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | ingewikkeld | ingewikkelder | het ingewikkeldst het ingewikkeldste | |
indefinite | m./f. sing. | ingewikkelde | ingewikkeldere | ingewikkeldste |
n. sing. | ingewikkeld | ingewikkelder | ingewikkeldste | |
plural | ingewikkelde | ingewikkeldere | ingewikkeldste | |
definite | ingewikkelde | ingewikkeldere | ingewikkeldste | |
partitive | ingewikkelds | ingewikkelders | — |
ingewikkeld
Declension of ingewikkeld | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | ingewikkeld | |||
inflected | ingewikkelde | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | ingewikkeld | |||
indefinite | m./f. sing. | ingewikkelde | ||
n. sing. | ingewikkeld | |||
plural | ingewikkelde | |||
definite | ingewikkelde | |||
partitive | ingewikkelds |