Perfect passive participle of inimīcō
inimīcātus (feminine inimīcāta, neuter inimīcātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | inimīcātus | inimīcāta | inimīcātum | inimīcātī | inimīcātae | inimīcāta | |
genitive | inimīcātī | inimīcātae | inimīcātī | inimīcātōrum | inimīcātārum | inimīcātōrum | |
dative | inimīcātō | inimīcātae | inimīcātō | inimīcātīs | |||
accusative | inimīcātum | inimīcātam | inimīcātum | inimīcātōs | inimīcātās | inimīcāta | |
ablative | inimīcātō | inimīcātā | inimīcātō | inimīcātīs | |||
vocative | inimīcāte | inimīcāta | inimīcātum | inimīcātī | inimīcātae | inimīcāta |