Perfect passive participle of initiō (“begin, initiate”).
initiātus (feminine initiāta, neuter initiātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | initiātus | initiāta | initiātum | initiātī | initiātae | initiāta | |
genitive | initiātī | initiātae | initiātī | initiātōrum | initiātārum | initiātōrum | |
dative | initiātō | initiātae | initiātō | initiātīs | |||
accusative | initiātum | initiātam | initiātum | initiātōs | initiātās | initiāta | |
ablative | initiātō | initiātā | initiātō | initiātīs | |||
vocative | initiāte | initiāta | initiātum | initiātī | initiātae | initiāta |