insigno

Hello, you have come here looking for the meaning of the word insigno. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word insigno, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say insigno in singular and plural. Everything you need to know about the word insigno you have here. The definition of the word insigno will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofinsigno, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Esperanto

Pronunciation

Noun

insigno (accusative singular insignon, plural insignoj, accusative plural insignojn)

  1. an insignia

Ido

Etymology

Borrowing from English insignia, French insigne, German Insigne, Italian insegna and Spanish insignia.

Pronunciation

Noun

insigno (plural insigni)

  1. badge
  2. (of a shop) sign, signboard

Derived terms

Latin

Etymology

From in- +‎ signō.

Verb

īnsignō (present infinitive īnsignāre, perfect active īnsignāvī, supine īnsignātum); first conjugation

  1. (Early Medieval Latin) to engrave
  2. (Medieval Latin) to indicate
  3. (Medieval Latin) to instruct

Conjugation

   Conjugation of īnsignō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present īnsignō īnsignās īnsignat īnsignāmus īnsignātis īnsignant
imperfect īnsignābam īnsignābās īnsignābat īnsignābāmus īnsignābātis īnsignābant
future īnsignābō īnsignābis īnsignābit īnsignābimus īnsignābitis īnsignābunt
perfect īnsignāvī īnsignāvistī īnsignāvit īnsignāvimus īnsignāvistis īnsignāvērunt,
īnsignāvēre
pluperfect īnsignāveram īnsignāverās īnsignāverat īnsignāverāmus īnsignāverātis īnsignāverant
future perfect īnsignāverō īnsignāveris īnsignāverit īnsignāverimus īnsignāveritis īnsignāverint
passive present īnsignor īnsignāris,
īnsignāre
īnsignātur īnsignāmur īnsignāminī īnsignantur
imperfect īnsignābar īnsignābāris,
īnsignābāre
īnsignābātur īnsignābāmur īnsignābāminī īnsignābantur
future īnsignābor īnsignāberis,
īnsignābere
īnsignābitur īnsignābimur īnsignābiminī īnsignābuntur
perfect īnsignātus + present active indicative of sum
pluperfect īnsignātus + imperfect active indicative of sum
future perfect īnsignātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present īnsignem īnsignēs īnsignet īnsignēmus īnsignētis īnsignent
imperfect īnsignārem īnsignārēs īnsignāret īnsignārēmus īnsignārētis īnsignārent
perfect īnsignāverim īnsignāverīs īnsignāverit īnsignāverīmus īnsignāverītis īnsignāverint
pluperfect īnsignāvissem īnsignāvissēs īnsignāvisset īnsignāvissēmus īnsignāvissētis īnsignāvissent
passive present īnsigner īnsignēris,
īnsignēre
īnsignētur īnsignēmur īnsignēminī īnsignentur
imperfect īnsignārer īnsignārēris,
īnsignārēre
īnsignārētur īnsignārēmur īnsignārēminī īnsignārentur
perfect īnsignātus + present active subjunctive of sum
pluperfect īnsignātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present īnsignā īnsignāte
future īnsignātō īnsignātō īnsignātōte īnsignantō
passive present īnsignāre īnsignāminī
future īnsignātor īnsignātor īnsignantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives īnsignāre īnsignāvisse īnsignātūrum esse īnsignārī īnsignātum esse īnsignātum īrī
participles īnsignāns īnsignātūrus īnsignātus īnsignandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
īnsignandī īnsignandō īnsignandum īnsignandō īnsignātum īnsignātū

Descendants

References