Perfect passive participle of īnsimulō (“accuse, blame”).
īnsimulātus (feminine īnsimulāta, neuter īnsimulātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | īnsimulātus | īnsimulāta | īnsimulātum | īnsimulātī | īnsimulātae | īnsimulāta | |
genitive | īnsimulātī | īnsimulātae | īnsimulātī | īnsimulātōrum | īnsimulātārum | īnsimulātōrum | |
dative | īnsimulātō | īnsimulātae | īnsimulātō | īnsimulātīs | |||
accusative | īnsimulātum | īnsimulātam | īnsimulātum | īnsimulātōs | īnsimulātās | īnsimulāta | |
ablative | īnsimulātō | īnsimulātā | īnsimulātō | īnsimulātīs | |||
vocative | īnsimulāte | īnsimulāta | īnsimulātum | īnsimulātī | īnsimulātae | īnsimulāta |