From Latin insinuans, present participle: compare French insinuant.
insinuant (comparative more insinuant, superlative most insinuant)
insinuant
insinuant
īnsinuant
Borrowed from French insinuant.
insinuant m or n (feminine singular insinuantă, masculine plural insinuanți, feminine and neuter plural insinuante)
singular | plural | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
nominative- accusative |
indefinite | insinuant | insinuantă | insinuanți | insinuante | |||
definite | insinuantul | insinuanta | insinuanții | insinuantele | ||||
genitive- dative |
indefinite | insinuant | insinuante | insinuanți | insinuante | |||
definite | insinuantului | insinuantei | insinuanților | insinuantelor |