From īnserō (“to sow, plant”) + -īvus.
īnsitīvus (feminine īnsitīva, neuter īnsitīvum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | īnsitīvus | īnsitīva | īnsitīvum | īnsitīvī | īnsitīvae | īnsitīva | |
genitive | īnsitīvī | īnsitīvae | īnsitīvī | īnsitīvōrum | īnsitīvārum | īnsitīvōrum | |
dative | īnsitīvō | īnsitīvae | īnsitīvō | īnsitīvīs | |||
accusative | īnsitīvum | īnsitīvam | īnsitīvum | īnsitīvōs | īnsitīvās | īnsitīva | |
ablative | īnsitīvō | īnsitīvā | īnsitīvō | īnsitīvīs | |||
vocative | īnsitīve | īnsitīva | īnsitīvum | īnsitīvī | īnsitīvae | īnsitīva |