Internationalism (see English intention), ultimately from Latin intentiō.
intentio
Inflection of intentio (Kotus type 3/valtio, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | intentio | intentiot | ||
genitive | intention | intentioiden intentioitten | ||
partitive | intentiota | intentioita | ||
illative | intentioon | intentioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | intentio | intentiot | ||
accusative | nom. | intentio | intentiot | |
gen. | intention | |||
genitive | intention | intentioiden intentioitten | ||
partitive | intentiota | intentioita | ||
inessive | intentiossa | intentioissa | ||
elative | intentiosta | intentioista | ||
illative | intentioon | intentioihin | ||
adessive | intentiolla | intentioilla | ||
ablative | intentiolta | intentioilta | ||
allative | intentiolle | intentioille | ||
essive | intentiona | intentioina | ||
translative | intentioksi | intentioiksi | ||
abessive | intentiotta | intentioitta | ||
instructive | — | intentioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
intentiō f (genitive intentiōnis); third declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | intentiō | intentiōnēs |
Genitive | intentiōnis | intentiōnum |
Dative | intentiōnī | intentiōnibus |
Accusative | intentiōnem | intentiōnēs |
Ablative | intentiōne | intentiōnibus |
Vocative | intentiō | intentiōnēs |