Present participle of intexō
intexēns (genitive intexentis); third-declension one-termination participle
{{rfdef}}
.Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | intexēns | intexentēs | intexentia | ||
genitive | intexentis | intexentium | |||
dative | intexentī | intexentibus | |||
accusative | intexentem | intexēns | intexentēs intexentīs |
intexentia | |
ablative | intexente intexentī1 |
intexentibus | |||
vocative | intexēns | intexentēs | intexentia |
1When used purely as an adjective.