intolerābilior (comparative, neuter intolerābilius); third declension
Third-declension comparative adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | intolerābilior | intolerābilius | intolerābiliōrēs | intolerābiliōra | |
genitive | intolerābiliōris | intolerābiliōrum | |||
dative | intolerābiliōrī | intolerābiliōribus | |||
accusative | intolerābiliōrem | intolerābilius | intolerābiliōrēs intolerābiliōrīs |
intolerābiliōra | |
ablative | intolerābiliōre intolerābiliōrī |
intolerābiliōribus | |||
vocative | intolerābilior | intolerābilius | intolerābiliōrēs | intolerābiliōra |