intrico

Hello, you have come here looking for the meaning of the word intrico. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word intrico, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say intrico in singular and plural. Everything you need to know about the word intrico you have here. The definition of the word intrico will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofintrico, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: intricó and intricò

English

Etymology

Borrowed from Italian intrico (tangle).

Pronunciation

Noun

intrico (plural intrichi or intricoes)

  1. an intricacy; a web of intrigue

References

Anagrams

Galician

Verb

intrico

  1. first-person singular present indicative of intricar

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /inˈtri.ko/
  • Rhymes: -iko
  • Hyphenation: in‧trì‧co

Etymology 1

Noun

intrico m (plural intrichi)

  1. tangle

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

intrico

  1. first-person singular present indicative of intricare

Anagrams

Latin

Etymology

From in- +‎ trīcor (dally, trifle).

Pronunciation

Verb

intrīcō (present infinitive intrīcāre, perfect active intrīcāvī, supine intrīcātum); first conjugation

  1. to entangle, perplex, embarrass

Conjugation

   Conjugation of intrīcō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present intrīcō intrīcās intrīcat intrīcāmus intrīcātis intrīcant
imperfect intrīcābam intrīcābās intrīcābat intrīcābāmus intrīcābātis intrīcābant
future intrīcābō intrīcābis intrīcābit intrīcābimus intrīcābitis intrīcābunt
perfect intrīcāvī intrīcāvistī intrīcāvit intrīcāvimus intrīcāvistis intrīcāvērunt,
intrīcāvēre
pluperfect intrīcāveram intrīcāverās intrīcāverat intrīcāverāmus intrīcāverātis intrīcāverant
future perfect intrīcāverō intrīcāveris intrīcāverit intrīcāverimus intrīcāveritis intrīcāverint
passive present intrīcor intrīcāris,
intrīcāre
intrīcātur intrīcāmur intrīcāminī intrīcantur
imperfect intrīcābar intrīcābāris,
intrīcābāre
intrīcābātur intrīcābāmur intrīcābāminī intrīcābantur
future intrīcābor intrīcāberis,
intrīcābere
intrīcābitur intrīcābimur intrīcābiminī intrīcābuntur
perfect intrīcātus + present active indicative of sum
pluperfect intrīcātus + imperfect active indicative of sum
future perfect intrīcātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present intrīcem intrīcēs intrīcet intrīcēmus intrīcētis intrīcent
imperfect intrīcārem intrīcārēs intrīcāret intrīcārēmus intrīcārētis intrīcārent
perfect intrīcāverim intrīcāverīs intrīcāverit intrīcāverīmus intrīcāverītis intrīcāverint
pluperfect intrīcāvissem intrīcāvissēs intrīcāvisset intrīcāvissēmus intrīcāvissētis intrīcāvissent
passive present intrīcer intrīcēris,
intrīcēre
intrīcētur intrīcēmur intrīcēminī intrīcentur
imperfect intrīcārer intrīcārēris,
intrīcārēre
intrīcārētur intrīcārēmur intrīcārēminī intrīcārentur
perfect intrīcātus + present active subjunctive of sum
pluperfect intrīcātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present intrīcā intrīcāte
future intrīcātō intrīcātō intrīcātōte intrīcantō
passive present intrīcāre intrīcāminī
future intrīcātor intrīcātor intrīcantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives intrīcāre intrīcāvisse intrīcātūrum esse intrīcārī intrīcātum esse intrīcātum īrī
participles intrīcāns intrīcātūrus intrīcātus intrīcandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
intrīcandī intrīcandō intrīcandum intrīcandō intrīcātum intrīcātū

Descendants

References

  • intrico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • intrico in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016

Portuguese

Verb

intrico

  1. first-person singular present indicative of intricar

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /inˈtɾiko/
  • Rhymes: -iko
  • Syllabification: in‧tri‧co

Verb

intrico

  1. first-person singular present indicative of intricar