Perfect passive participle of intrōmittō.
intrōmissus (feminine intrōmissa, neuter intrōmissum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | intrōmissus | intrōmissa | intrōmissum | intrōmissī | intrōmissae | intrōmissa | |
genitive | intrōmissī | intrōmissae | intrōmissī | intrōmissōrum | intrōmissārum | intrōmissōrum | |
dative | intrōmissō | intrōmissae | intrōmissō | intrōmissīs | |||
accusative | intrōmissum | intrōmissam | intrōmissum | intrōmissōs | intrōmissās | intrōmissa | |
ablative | intrōmissō | intrōmissā | intrōmissō | intrōmissīs | |||
vocative | intrōmisse | intrōmissa | intrōmissum | intrōmissī | intrōmissae | intrōmissa |